Toen een jaar of tien geleden de nieuwe
uitgeverij Valiant met kwalitatief hoogstaande series als
Harbinger en Solar de gehele comicwereld op zijn kop zette,
kon niemand vermoeden hoe bizar het verhaal van deze uitgeverij
zou worden. Toen de hausse van begin jaren negentig eenmaal
weer voorbij was, werden reorganisaties doorgevoerd en werd
Valiant omgedoopt tot Acclaim. Dat ging even goed, maar ook
toen noopten tegenvallende verkoopcijfers tot een herbezinning
en werden de verschillende series opnieuw stopgezet. Eind
jaren negentig kwam een tweede herstart, maar de vele vertragingen
en het onzekere uitgeefschema zijn stille hints dat het ook
deze keer niet goed met Acclaim zal aflopen.
Acclaim is derhalve een uitgeverij
van stopzetten en herstarten. Gezien die reputatie is het
niet verwonderlijk dat veel goede comics die met name na de
eerste herstart zijn verschenen over het algemeen minder aandacht
krijgen dan ze verdienen. Kurt Busiek en Neil Vokes' Ninjak
is daar een voorbeeld van. De serie Ninjak bestond ook al
toen de uitgeverij nog Valiant heette, maar de tweede reeks
staat daar volledig los van en heeft zelfs een andere cast.
Wat de Ninjak van Busiek en Vokes zo opvallend maakt, is de
manier waarop met simpele middelen een boeiende vertelling
wordt neergezet over een normale tiener die op een dag in
een superheld verandert. De afgelopen veertig jaar is het
concept van de tiener die superheld wordt praktisch uitgemolken,
maar Busiek en Vokes geven er een slimme en vooral moderne
draai aan.
Hoewel alle twaalf nummers van de
serie één verhaal vertellen, vormen de eerste
vier nummers een afgeronde verhaallijn waarin de personages
worden geïntroduceerd en het centrale conflict zichtbaar
wordt. Hoofdpersonage Denny Meechum wordt neergezet als hét
prototype nerd: hij is verslaafd aan computergames, brengt
uren door op het internet, heeft een verzameling comics en
gebruikt samen met zijn vriend Town action figures voor het
maken van amateurfilms als 'Godzilla versus Wombatra.' Zijn
vier zussen vinden dat hij niet zo vaak achter zijn computer
moet zitten en eens gezellig uit moet gaan, maar dat interesseert
hem weinig. Alles verandert als hij een puzzel in het spel
Ninjak oplost, waarna de computer van zijn vriend Town crasht
en Denny in Ninjak kan veranderen als hij de beginzin van
het spel uitspreekt. Deze moderne variant op de radioactieve
spin blinkt daarna vooral uit door de manier waarop Denny
met zijn nieuwe alter ego omgaat en de manier waarop het zijn
eigen persoonlijkheid beïnvloedt.
Vanaf het moment dat Denny in Ninjak
is veranderd, duiken dankzij de mysterieuze Zeer ook de Dark
Dozen in New York op. Deze Dark Dozen zijn in de computergame
onder leiding van Akuma de tegenstanders van Ninjak en als
zodanig heeft Denny ze al honderden keren verslagen, maar
hij komt er snel achter dat het spel anders is dan een gevecht
op leven en dood. Dit aspect geeft een interessante dimensie
aan zijn avonturen, temeer omdat hij in tegenstelling tot
in het spel zijn tegenstanders niet wil doden. De gevolgen
van Denny's nieuwe leven als superheld worden ook op een knappe
manier in het verhaal verwerkt. Er ontstaat een lichte wrijving
tussen hem en Town, hij wordt wat zekerder in het sociale
leven en hij wil weten waarom hij aan die krachten is gekomen.
In Ninjak #4 krijgt hij antwoorden op zijn vragen als hij
Yasuiti Motomiya ontmoet, een oude monnik die het spel heeft
ontworpen om zo een geschikte kandidaat te vinden voor de
strijd tegen Akuma.
De tekenstijl van Vokes is vooral
in het begin wel even wennen, omdat de combinatie van stilistische
en cartooney gezichten en zeer gedetailleerde locaties en
achtergronden een nogal simplistisch geheel oplevert. Daarmee
houdt Vokes zijn tekenwerk echter wel toegankelijk en creëert
hij een sfeer die opvallend goed past bij het luchtige verhaal.
Busieks vertelstijl is zonder meer herkenbaar, maar toch leest
het een stuk prettiger dan het geval is bij veel van zijn
hedendaagse comics. Zijn dialogen zijn realistisch en zitten
slim in elkaar, de tekstkaders met Denny's gedachten zijn
nergens storend en voegen juist iets toe, het tempo van de
plot is prima en de personages worden stuk voor stuk redelijk
tot goed uitgediept.
Zoals hierboven al is aangegeven,
heeft Ninjak het maar twaalf nummers volgehouden. Busiek had
het te druk met ander werk en kreeg hulp van een co-schrijver
en kort daarna bleek dat de serie simpelweg niet rendabel
meer was, zodat het verhaal over Denny's strijd tegen Akuma
en de Dark Dozen gehaast moest worden afgerond. Toch zijn
vooral deze eerste vier nummers boeiend en verfrissend. Waar
veel hedendaagse schrijvers het vooral in het bovennatuurlijke
zoeken, bewijzen Busiek en Vokes dat het superheldengenre
nog lang niet is afgeschreven en dat met de juiste aanpak
en een goede mix van moderne ingrediënten een sterke
en toegankelijke comic kan worden neergezet.
ninjak
#1-4 (vol 2)
- acclaim comics (full color, 32 pagina's) door:
kurt busiek & neil vokes uitgegeven:
maart 1997 - juni 1997