Oorspronkelijk zou Three Times een
drieluik zijn, gemaakt door drie geheel verschillende regisseurs.
Toen dat niet haalbaar bleek, nam Hou Hsiao-hsien de productie
op zich. Bijgestaan door telkens dezelfde hoofdrolspelers
geeft hij in drie tijdsvlakken zijn visie op de liefde. Eerst
in 1966, daarna in 1911 en vervolgens in 2005. Al worden de
kruisverbanden nog wel eens verruild voor trucs in de vormgeving,
het eindresultaat is verrassend coherent en boeiend.
In het eerste segment draait het om
de liefde tussen Chen (Chang Chen) en May (Shu Qi). Hij is
een soldaat met verlof, zij is werkzaam bij biljartzalen.
De spanning tussen deze twee loopt op, maar wanneer Chen later
terugkeert, is May al vertrokken. Hij besluit dat hij haar
moet zoeken. Het tweede deel past zich aan de beschreven periode
aan: gesproken dialogen zijn vervangen door pianomuziek en
kaarten met tekst die tussendoor in beeld verschijnen. Hoewel
de Japanse bezetting van Taiwan wel een rol speelt op de achtergrond,
gaat het wederom om de liefde, zij het in een andere constellatie.
Tot slot duiken beide personages op in het heden, waar de
liefde wordt gecompliceerd door een lesbische relatie en beperkt
door de communicatiemiddelen.
De vormgeving, altijd al van wezenlijk
belang bij Hou, wordt vooral duidelijk wanneer de drie segmenten
naast elkaar worden gelegd. De loomheid van het eerste deel
geeft de ontwikkeling iets broeierigs, de gejaagdheid van
deel drie past prima in het moderne tijdsbeeld en de stomme
film als tussenvorm zorgt op het juiste moment voor een beetje
lucht. Helaas betekent dit wel, dat het politiek interessante
tweede deel het minst aangrijpt. De indirecte manier van vertellen
levert te veel afstand op. Voor het overige kunnen de terugkerende
acteurs zeker meer dan overtuigen; ook zonder woorden is hun
wederzijdse aantrekking duidelijk voelbaar.
Mede dankzij het zo elegante camerawerk
en het oog voor bijna irrelevante details is Three Times een
echt geheel geworden. Het is een geheel dat een sfeervol beeld
geeft van het Taiwan door de jaren heen, zelfs daar waar het
door de eigen beperkingen niet zo diep kan gaan als wellicht
de bedoeling is geweest. Waarschijnlijk is de keuze voor één
enkele regisseur uiteindelijk het beste geweest was deze film
kon overkomen. Ongeplande toevalligheden zijn vaak het best.
three
times
- 135 min (hou hsiao-hsien) cast: shu qi,
chang chen, mei fang, liao su-jen & di mei gezien:
31.01.06 - rotterdam, pathe schouwburgplein (iffr 2006)