Zoals wel vaker het geval is bij films
die zijn gebaseerd op korte verhalen, wordt in het door John
Curran geregisseerde We Don't Live Here Anymore voornamelijk
gepraat. Over liefde, lust en de ontrouw die daaruit voortvloeit.
Dat deze lust en ontrouw vervolgens anderhalf uur niet of
nauwelijks worden veroordeeld, ligt echter veel minder voor
de hand. Het is een gedurfde keuze, die de vier hoofdpersonages
niet sympathiek maar wel heel puur maakt.
Jack (Mark Ruffalo) en Terrry Linden
(Laura Dern) zijn getrouwd en hebben twee kinderen. Zij houdt
wel van hem, ondanks hun afwijkende karakters en smaken, maar
hij gaat intussen vreemd met Edith Evans (Naomi Watts), de
echtgenote van Jacks beste vriend Hank (Peter Krause). Ook
zij is op zoek naar warmte, want van haar man krijgt ze dat
al jaren niet; hij sluit zich hele zomers op en blijft ondanks
de talloze afwijzingen hopen op een doorbraak als schrijver.
Hun geheime ontmoetingen worden bedekt met eenvoudige leugens
en, later, met een dosis existentiële twijfels. Is de
affaire gebaseerd op liefde of is het slechts een teken van
onmacht, een stille kreet om hulp van twee mensen die bang
zijn voor de volgende stap in hun leven?
De verhaalstructuur gaat meteen vanaf
het begin nadrukkelijk op zoek naar de contrasten. Beelden
lopen in elkaar over terwijl de dialogen uit de vorige scène
nog hoorbaar zijn, de hypnotiserende opnames van de natuur
roepen herinneringen op aan een vrijpartij in de bossen en
de verkeerslichten op een kruispunt en bij een spoorwegovergang
staan symbool voor de gedachten van eerst vooral Jack en Edith,
maar later ook Terry en Hank, die door de ontrouw in hun gezinnen
langzaam naar elkaar worden gedreven. Vaak zijn de dialogen
confronterend, ongemakkelijk, wat knap wordt weerspiegeld
in het ingetogen acteerwerk dat telkens dichterbij een kookpunt
komt.
Wanneer dat kookpunt eenmaal is bereikt,
blijken de gevolgen voor de beide gezinnen anders. In dat
opzicht is de moraal van We Don't Live Here Anymore zo breed,
dat van een ware stellingname geen sprake meer kan zijn. Daarvoor
is de rol van de kinderen in de beide huwelijken bovendien
nogal voorspelbaar. Deze aspecten staan elkaar en het hoofdverhaal
echter niet in de weg. Dat is en blijft een indringend drama
over vier volwassenen die het eigenlijk ook niet weten...
en dat zonder duwtje in de rug niet durven toegeven.
we don't
live here anymore
- 101 min (john curran) cast: mark ruffalo,
naomi watts, laura dern & peter krause gezien:
28.04.05 - amsterdam, tuschinski