Soms is de natuur om ons heen beklemmender
dan de gruwelijkste monsters die met een groot budget en de
huidige stand van computeranimatie op het witte doek getoverd
kunnen worden. Precies om die reden bestaat het door Chris
Kentis geschreven en geregisseerde Open Water uit niet meer
dan twee mensen, een eindeloze watervlakte en wat nieuwsgierige
haaien, vastgelegd in een korrelige documentairestijl die
het beoogde realisme van begin tot eind ten goede komt.
De twee mensen in kwestie zijn Susan
Watkins (Blanchard Ryan) en Daniel Kintner (Daniel Travis),
een drukbezet paar dat zelfs op de dag van vertrek voor hun
duikvakantie het werk moeilijk kan loslaten. Eenmaal aangekomen
op hun tropische bestemming vergeten ze al hun zorgen. Een
misrekening van de duikinstructeurs betekent echter, dat de
boot met de andere duikers al naar de haven is teruggekeerd
tegen de tijd dat Susan en Daniel pas weer boven water komen.
De lach van ongeloof verandert spoedig in een nerveus lachje,
waarna kou, kwallen en kramp voor onderlinge spanningen zorgen.
En terwijl de verwijten over en weer vliegen, worden de haaien
uit hun buurt steeds nieuwsgieriger naar de twee ronddobberende
drenkelingen.
Na een houterig, soms ronduit banaal
begin, ontvouwt zich een eenvoudig plot dat uit niet meer
bestaat dan dialogen tussen Susan en Daniel. Dat de aanpak
werkt, is een gevolg van een subtiele balans tussen mens en
natuur. Enerzijds zit de camera vaak zo dicht op de naturel
acterende Ryan en Travis, dat de onderliggende urgentie tastbaar
is, anderzijds spelen de bredere shots van de oceaan met twee
nauwelijks zichtbare stipjes slim in op een oerangst: de twee
kunnen nergens heen, ze kunnen elk moment worden aangevallen.
De afwezigheid van een geijkte, voorspelbare schrikformule
garandeert bovendien een angstig, onzeker verloop.
Beperkingen als een dun verhaal of
een gebrek aan diepgang zijn het logische gevolg van de keuzes
die Kentis tijdens de productie heeft gemaakt. In Open Water
is de oceaan net zo goed een hoofdpersoon als de twee drenkelingen,
terwijl de haaien worden neergezet als een soort onvermijdelijke
natuurkracht. Het maakt Susan en Daniel nietig en hun discussie
over wat die documentaire op Discovery Channel ook alweer
over haaien zei zowel pijnlijk als nutteloos.
open water
- 81 min (chris kentis) cast: blanchard ryan
& daniel travis gezien: 14.12.04 - amsterdam,
pathe arena