Sorry dat ik wat traag ben met mijn
reactie op jouw mailtje. Het was ook een drukke week voor
me. Afgelopen weekend stond ik op de grootste stripbeurs in
Nederland. Voor Amerikaanse begrippen is het misschien eerder
een uit de hand gelopen camping, maar geloof me, wij vinden
het een grote beurs. Twee dagen daarvoor lag ik nog in het
ziekenhuis voor een leverbiopsie. Een relatief kleine ingreep,
overigens, dus maak je geen zorgen. Het vervelendste was de
vier uur die ik daarna op mijn rechterzij moest liggen. Mijn
rechterarm sliep al na een kwartier.
Nu had ik mijn iPod meegenomen, dus
ik kon de tijd doden door het luisteren naar muziek. Niettemin,
vier uur is best lang. Zeker voor iemand die het nooit goed
heeft gekund, dat op je zij liggen. Omdat ik vrij weinig vet
heb, knelt de boel in mijn schouder snel af. Twee rockalbums
later kon ik mijn vingers al niet meer over het scrollwieltje
bewegen, zo bruut sliep mijn arm. Toen heb ik mijn ogen dichtgedaan
en heb ik met mijn blik op de klok de resterende twee uur
afgeteld. Had ik toen maar alvast die preview bij me gehad
van Presidential Material: John McCain! Die comic van jou
had mij geweldig kunnen helpen. Ik zou geheid in slaap zijn
gevallen.
Even tussendoor, ik heb deze keer
niets met de presidentsverkiezingen in Amerika. Misschien
komt dat nog, dat weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat het
gebruikelijke spelletje van de debatten, polls en de persoonlijke
aanvallen mij niet of nauwelijks boeit. Na de farce met Al
Gore in 2000 had ik het al een beetje gehad, maar het idee
dat het hier gaat om een volk dat vrijwillig heeft gekozen
voor acht jaar George W. Bush, dat is toch genoeg voor gigantische
kortsluiting in je hoofd? Een vrouw als president, dat had
écht een statement kunnen zijn. Na het afhaken van
Clinton vrees ik alleen, dat Amerika nog lang niet toe is
aan verandering. Zolang een deel van de bevolking liever stemt
op een willekeurige blanke dan op een gekleurde kandidaat,
zit daar iets scheef.
Uit vrije wil zou ik die twee Presidential
Material specials van IDW dus ook niet hebben gekocht. Leuke
truc, die covers van J. Scott Campbell, maar kom op, wie trapt
daar vandaag de dag in? Bij het doorbladeren van de comics
zou ik toch meteen hebben gezien, dat de tekeningen matig
zijn en bovendien voor driekwart worden afgedekt door tekstkaders.
Vooral bij die special die jij hebt geschreven, die comic
over McCain. Wat een bak tekst! Ja, je hebt ervaring met het
schrijven van biografieën. Maar kom op, dit is geen boek,
dit is een stripverhaal. Met plaatjes, weet je? Stel je voor
dat dit wordt vertaald. Ik denk dat ik me die dag net even
ziek zou melden. Leverbiopsie, of zo.
Het enige waar jouw special goed voor
is, dat is het in slaap laten vallen van mensen op de uitslaapkamer
in het ziekenhuis. Als ik die comic vorige week bij me had
gehad, waren die vier uur voorbij gevlógen. Dit is
een comic die overal ter wereld gratis aan ziekenhuizen moet
worden gegeven. Dan kunnen straks al die commentatoren met
recht zeggen, dat dit de slaapverwekkendste verkiezingen ooit
zijn geweest.