Voor de comics die verschijnen in
september pakt Dark Horse uit met de mini Beasts of Burden,
gemaakt door het onwaarschijnlijke koppel Evan Dorkin en Jill
Thompson. Usagi Yojimbo krijgt een heuse graphic novel met
de titel Yokai, wat ik misschien ga proberen, terwijl Blood
Song: A Silent Ballad en Crossing the Empty Quarter twee op
het oog boeiende werkjes zijn van getalenteerde makers. Daar
denk ik nog even langer over na.
Bij DC Comics is het grote nieuws,
los van de titels die in verband staan met de crossover Blackest
Night, dat J. Michael Straczynski de nieuwe schrijver wordt
van The Brave and the Bold. Iedereen die deze reeks ooit heeft
laten vallen, zoals ik, zal op zijn minst een poging wagen.
Magog en Red Tornado zijn twee series waarvan mag worden betwijfeld
of ze gerechtvaardigd zijn, zeker die eerste, omdat die is
aangekondigd als reguliere titel. Onder imprint Zuda verschijnt
een nieuwe bundel van wat ooit een online comic was, Trick
'r Treat oogt als ietwat plichtmatig werk van Marc Andreyko
en Vertigo doet weer aan uitbreiding met de hardcover Luna
Park en de verse, maandelijkse serie Sweet Tooth, geschreven
en getekend door de talentvolle Jeff Lemire.
Image levert al een paar jaar nieuwe
projecten van zeer wisselende kwaliteit. Deze maand springt
Underground in het oog door de betrokkenheid van Steve Lieber,
ooit als tekenaar verantwoordelijk voor het fijne Whiteout.
De graphic novel Beast, van de relatief onbekende Marian Churchland,
valt op, met een aantrekkelijke cover en mooie tekenstijl.
En kijk aan, het door vertragingen geplaagde War Heroes van
Mark Millar en Tony Harris gaat eindelijk verder.
Bij Marvel wordt langzaamaan ieder
excuus aangegrepen voor een volgende crossover of event. The
Marvels Project van Ed Brubaker en Steve Epting is nog niet
begonnen of Mike Carey en Alex Ross mogen al The Torch lanceren,
een mini over de oorspronkelijke Human Torch. Even afwachten,
het voelt te geforceerd. Dat geldt zeker voor Ultimate Comics
Armor Wars, een miniserie van Warren Ellis die de nieuwe Ultimate
comics een zetje in de rug geeft. En dan, ja, een zondvloed
aan comics over Dark Reign (waarbij de op dit moment enige
volwassen relatie van heel het Marvel universum op scherp
zal worden gezet), een schaamteloze lading Marvel Zombies
en een herstart voor Moon Knight. Spider-Woman #1 wordt overigens
opnieuw aangekondigd.
De independents beginnen met de grootste
aankondiging, namelijk die van de Strangers in Paradise omnibus.
Maker Terry Moore bundelt zijn meesterwerk in drie dikke hardcovers,
in een gelimiteerde oplage. Prijzig, maar de moeite meer dan
waard. Boom! Studios viert de komst van Disney, een opmerkelijke
doch slimme zet. Intussen is IDW al een volle pagina kwijt
aan zowel Transformers als G.I. Joe en valt op dat deze uitgeverij
een soort veilige haven is geworden voor schrijvers die bij
de grote twee waren uitgerangeerd. Bij Top Shelf is het de
maand van Eddie Campbell. Zijn Alec verzamelt zijn autobiografische
strips in één dikke, mooie bundel.
comics
:: in
detective
comics (dc) Het is nu al lang geleden dat
ik de serie Detective Comics van DC voor vast op mijn lijstje
had staan. Toch twijfelde ik geen seconde toen ik de eerste
aankondigingen zag voor de periode na 'de dood van Batman'.
Greg Rucka als schrijver en J.H. Williams III als tekenaar,
dat is een bijna perfecte combinatie.
Natuurlijk brengen bekende namen ook
hun bekende eigenaardigheden met zich mee. Rucka staat erom
bekend, dat hij graag nadrukkelijk schrijft over vrijgevochten
vrouwen, liefst lesbisch. En Williams III is niet de snelste,
wat begrijpelijk is gezien zijn onmenselijke aandacht voor
composities en details. Dat wordt bijna wachten op de eerste
politiek correcte preek en een eerste invaltekenaar. Hun eerste
samenwerking voor deze serie is echter rozengeur en maneschijn.
Het verhaal is sterk, vlot en erg effectief, de tekeningen
zijn overrompelend en de comic maakt hongerig naar meer. Niet
slecht voor een serie die overstapte van Batman naar Batwoman.
Want dat zou je zomaar vergeten. Detective
Comics is van hoofdrolspeler gewisseld. Rucka en Williams
III werken met Batwoman alsof ze al jaren niets anders doen.
Daarmee is dit nu al een geslaagde wisseling van de wacht.
Hoe lang houden ze het vol, dat is de vraag. Voorlopig valt
hier gelukkig nog veel te genieten. Heel veel.
comics
:: out
rapture
(dark horse) Toen Dark Horse de miniserie
Rapture aankondigde, was Michael Avon Oeming eigenlijk de
enige bekende naam uit de rij makers. Zijn co-schrijfster
Taki Soma was de grote onbekende. Uiteraard is dat geen goede
reden om een comictitel dan meteen maar niet te bestellen.
Bovendien spreekt Oemings reputatie toch wel voor zich.
Na die aankondiging werd duidelijk,
dat Soma sinds januari de vrouw van Oeming is. Daarmee is
de miniserie meteen een soort creatieve liefdesbaby. Thematisch
wordt dat onderstreept door het verhaal over liefde op afstand
die moet overleven in een postapocalyptische wereld. Dat kan
werken, maar in dit geval valt het tegen. Hoewel Oemings capaciteiten
als tekenaar buiten discussie staan, heeft hij een sterke
co-schrijver nodig. Soma kan haar eigen stem niet vinden en
blijft doelloos ronddobberen met een verhaal dat weinig origineel
is en wordt gekenmerkt door een zwakke, voorspelbare structuur.
Verder dan af en toe een leuke vondst komt het niet.
Het eerste nummer van Rapture maakte
inhoudelijk ook nog de fout door het beperken van de ruimte
die Oeming kreeg voor juist de sterke kanten van zijn tekenstijl.
Wat dat betreft, laat het tweede deel verbetering zien. Niettemin
moet nog een lange weg worden afgelegd. Daarvoor zijn de resterende
vier nummers misschien net niet genoeg.