Dat heeft Joe Quesada toch weer goed
aangepakt. De teaser voor je nieuwe miniserie bij Marvel staat
pas een dag online en niemand praat meer over iets anders!
Stripwinkeleigenaren plassen in hun broek van vreugde, fans
van je werk voor The Sandman krijgen achter hun computer spontaan
een juichend orgasme en comicwebsites met messageboards kreunen
onder de ongekende bezoekersaantallen. Het leuke is, dat niemand
weet waar de comic over gaat. Meer dan een titel is immers
niet vrijgegeven.
Je achtdelige miniserie gaat dus 1602
heten. Redelijk vaag, allemaal. Is het een hoeveelheid? Een
jaartal? Een rekensom? Je kunt er helemaal geen kont mee,
maar intussen laat je die zielige fans wel gaarkoken in het
moeras van hun eigen speculaties. De ene sneue stakker heeft
een nog dommere theorie dan de ander, met als droevig dieptepunt
het jongetje dat '1602' leest als de scheikundige formule
'I6O2' en in het wilde weg fantaseert over een instabiele
verbinding tussen jodium en zuurstof. Ik bedoel, dat moét
toch iemand zijn die alle afleveringen van Star Trek uit zijn
kop kent en 's avonds bouwpakketten van slagschepen uit Star
Wars beschildert?
Wat ik niet snap, is waarom jij je
zomaar laat opzadelen met de makers van Wolverine: Origin.
Okay, het zijn best wel aardige jongens, maar wees eerlijk,
Andy Kubert is een mislukte kloon van zijn broer Adam, terwijl
Richard Isanove volledig is ontspoord sinds hij zijn potjes
waterverf van de kleuterschool heeft herontdekt. Samen hebben
zij het personage Wolverine omgetoverd tot een mietje! Waar
ik vroeger een harde samurai zag met dodelijke klauwen en
een gevoel voor eer, heb ik dankzij dit misdadige duo nu telkens
dat beeld in mijn hoofd van die rijkeluislul die jengelend
bij zijn vader aan de mouw trekt omdat zijn lange onderbroek
dubbel zit. Als comicverkrachting strafbaar was, deelden ze
inmiddels een cel met schrijver Paul Jenkins en bedenker Bill
Jemas.
Nee, het wil er bij mij niet in dat
je met gezond verstand een contract hebt getekend, waarbij
je vrijwillig met dat tuig samenwerkt. De enige verklaring
die ik kan bedenken, is dat hier sprake is van een knap staaltje
ghostwriting. Je laat Marvel je naam gebruiken bij het promoten
van een comic die daardoor alle verkooprecords verbreekt,
in ruil daarvoor ontvang je een heerlijke smak geld waarmee
je weer vijf jaar verder kunt procederen tegen die bloedzuiger
van een McFarlane en het eigenlijke werk wordt gedaan door
broodschrijvers waarvan de namen uitsluitend in de hoogste
echelons bekend zijn.
Ik heb je door, hè? In gedachten
zie ik je al trillend van de zenuwen naast je faxapparaat
zitten. Sterker, ik weet nu ook precies wie die twee ghostwriters
van je zijn. De titel 1602 is namelijk een cijfermatige weergave
van de eerste letters van hun voornamen. De zestiende letter
van het alfabet is een 'p' en 'b' is de tweede. Inderdaad,
Paul Jenkins en Bill Jemas! Maak je maar geen zorgen; mondje
dicht. Geen woord, ook niet op mijn site. Beloofd.