Lang niets van je gehoord. Gaat alles
wel goed met je? Als ik tegenwoordig de afdeling DC in de
bestelgids doorblader, lijkt het of iedere maand weer een
andere serie van je is stopgezet. Young Justice en Supergirl
zijn gesneuveld en vergeet niet dat zonder Joe en Bill ook
Captain Marvel al was afgevoerd. Vroeger stond jouw naam op
de cover garant voor prima verkoopcijfers, maar de huidige
generatie ziet je als het meubilair van het establishment.
Meubilair dat aan vervanging toe is.
Gisteren moest ik aan je denken. Ik
zat in de bioscoop bij de nieuwste Star Trek en viel van mijn
stoel bij het aanschouwen van zo'n vrachtlading bagger. Omdat
wij steevast een paar maanden op jullie achterlopen, neem
ik aan dat jij Nemesis tijden geleden hebt gezien. Had jij
ook het eerste half uur het idee dat je in de verkeerde zaal
was gestapt? Tussen de scènes die zo uit Mad Max en
Star Wars waren geript, kon ik bar weinig Star Trek herkennen.
Het ergste was, dat de schrijvers het in hun hoofd hadden
gehaald om Will Riker en Deanna Troi te laten trouwen. Met
elkaar!
Los van het feit dat dit burgerlijke
duo op een jaar of vijf na rijp is voor de intergalactische
geriatrische afdeling, is hun huwelijk ongeloofwaardig in
het licht van jouw Star Trek boeken waarin je hun relatie
hebt uitgediept. In die verhalen is de conclusie dat Will
en Deanna voorlopig rustig aan doen en alle tijd van de wereld
hebben. Helaas, de makers van de rolprent hebben anders besloten.
Niks rustig aan, hup, snel trouwen met die hap en rollebollen
in bed. Volgens mij moet vooral die scène een kwelling
voor je zijn. Trouwens, ook voor de rest van het publiek,
maar dat kwam omdat we moesten kijken naar een uitgezakte
Jonathan Frakes met ontbloot bovenlijf. Als stuntman van Jackass
zou je daar grof geld voor krijgen betaald.
Heb jij de film Jackass intussen gezien?
Zo niet, dan moet je direct naar de videotheek en met het
gehele gezin onderuitgezakt op de bank gaan zitten kijken
naar een stelletje gestoorde maniakken dat elkaar op straat
afrost en op mannelijke wijze in elkaars onderbroek graait.
Zaterdag ben ik er met een vriendin naartoe geweest. Zij rode
wangen, ik buikpijn. Beide van het lachen. Een rij voor ons
zat een stelletje en je zag aan alles: zij ergert zich dood
aan de banale humor en is uitsluitend meegegaan omdat de film
hem geinig leek. Waarschijnlijk heeft hij het die nacht lang
moeten goedneuken.
Zoals dat meisje erbij zat, zo stel
ik me voor hoe jij vandaag de dag in de stripzaak staat. Aan
alles moet duidelijk zijn, dat je het liefst aan de andere
kant van de stad bent. Want wat zijn de stapels met onverkochte
Supergirl en Young Justice hoog! De mantel der liefde is niet
groot genoeg voor jouw schaamte. Hier helpt maar één
medicijn. Jackass. Daarna ben je alles geheid vergeten.