Heb je je zonden al overdacht? Ik
zou je graag een hart onder de riem willen steken, maar ik
vind het eerlijk gezegd nogal dom wat je hebt gedaan. Je kunt
moeilijk als inkter van een comic stiekem ergens op de achtergrond
een tekst als "Harras, ha ha, he's gone! Good riddance
to bad rubbish. He was a nasty s.o.b." verstoppen en
dan verbaasd opkijken als je wordt ontslagen. Bij ons is dat
net zoiets als in hartje Amsterdam het clublied van Feyenoord
zingen en moeilijk gaan doen als je in de gracht wordt gedonderd.
Dankzij je rebelse graffiti over je
voormalige baas is de hele oplage vernietigd en ik zag pas
vorige week een gecorrigeerde versie in de winkels liggen.
Maar een uitgeverij deelt presentexemplaren uit, zodat een
handjevol 'verboden' edities in omloop is geraakt. Ze hebben
zelfs Nederland bereikt, want toen ik vlak voor de kerst het
stapeltje nieuwe comics bij Juniorpress doorkeek en de Universe
X: Spidey special zag, vond ik het al zo raar dat ik die comic
nog niet in de stripwinkel had gezien.
Lang verhaal kort, ik nam dat nummer
mee naar huis en ontdekte pas twee weken later dat er iets
aan de hand was. Na het horen van dat nieuws trok ik het corpus
delicti uit de kast, bladerde naar pagina 28 en trof daar
inderdaad de gewraakte tekst aan. Van de week hoorde ik dat
deze eerste druk op eBay al voor vijftig dollar per stuk wordt
verkocht. Ik heb er dus een uniek stukje comic-historie bij.
Dat kan zó in de kast waarin ik ook het schrijversblok
van Chris en de gouden handdruk van Bob heb staan. Als ik
je ooit nog tegen het lijf loop tijdens een San Diego Comic-Con,
zou ik die comic graag door je laten signeren. Of is dat te
confronterend, gênant en pijnlijk?
Overigens heb ik achter de schermen
nog aardig mijn best voor je gedaan. Ik mag het dan een domme
stunt vinden, toen Joe mij begin dit jaar e-mailde en vroeg
wat hij nu met je aanmoest, heb ik een goed woordje voor je
gedaan. Oorspronkelijk was het plan dat je op straat zou worden
gezet en nooit meer voor de uitgeverij zou mogen werken. Zelfs
het kijken naar het redactiepand had je al op een vette boete
komen staan. Joe had niet veel speling, maar uiteindelijk
heeft hij ingebonden en verklaard dat je in de toekomst nog
altijd welkom bent. Niet meer als vaste medewerker, maar wel
als freelance inkter. Heb ik toch mooi voor je geritseld.
Je snapt natuurlijk dat ik nu alle
comics waar je aan hebt gewerkt aandachtig ga bestuderen.
Pagina voor pagina ga ik alles napluizen. Desnoods met een
vergrootglas. Het zal me niets verbazen als je die afgelopen
twintig jaar nog meer verborgen boodschappen in je comics
hebt gestopt. Als ik je volgende week weer bel, mag je vertellen
of mijn vermoedens kloppen.