In mei pakt Dark Horse uit met een
nieuwe, gebundelde editie van Pixu: The Mark of Evil, een
samenwerking tussen onder meer Gabriel Bá, Fabio Moon
en Becky Cloonan. Michael Avon Oeming laat van zich horen
met de mini Rapture en gelukkig, het duo Frank Miller en Dave
Gibbons melkt hun klassieker niet uit met bijvoorbeeld The
Afterlife of Martha Washington, maar ze bieden gewoon wel
de luxe hardcover The Life and Times of Martha Washington.
Bij DC rondt de wekelijkse comic Trinity
het eerste jaar af en sputtert Final Crisis nog wat na met
een handjevol specials en miniseries onder de noemer Final
Crisis Aftermath. Hoe verder verwijderd van de eigenlijke
crossover, hoe onbekender de makers, zo lijkt het haast, want
schrijvers als Ivan Brandon en Eric Wallace spreken niet tot
de verbeelding. Prima nieuws is dat Animal Man terugkeert
voor een miniserie. Daar staat tegenover dat de serie Power
Girl, door Jimmy Palmiotti en Justin Gray, toch wat plichtmatig
aanvoelt. Vertigo lanceert The Unwritten, een nieuwe samenwerking
van Mike Carey en Peter Gross, terwijl The Absolute Death
het logische vervolg is op de vier Absolute Sandman hardcovers.
Ook The Nobody van Jeff Lemire kan interessant zijn.
Image zoekt het met Olympus, door
de onbekende Nathan Edmondson en Christian Ward, in de hoek
van de Griekse mythologie; niet heel vernieuwend, wel fascinerend
getekend. Zonder meer verplichte kost is de jaarlijkse graphic
novel van Doug TenNapel. Zijn nieuwste creatie heet Power
Up. The Walking Dead perst ook de laatste druppel uit het
succes met een reuzenbundel van de eerste achtenveertig nummers.
Daar past zelfs een grote fan als ik voor.
Als altijd barst het bij Marvel uit
de voegen van de vele speciale projecten en nieuwe series.
De laatste paar maanden is bovendien de trend waarneembaar,
dat traditioneel populaire helden weer in meerdere comics
de hoofdrol spelen, net als in de jaren negentig. Is dat wenselijk?
Nee, vast niet, maar het houdt de uitgeverij niet tegen. New
Mutants keert terug als een maandelijkse serie, met die tieners
van toen doodleuk weer in hun allereerste kostuums, alsof
de tijd stil heeft gestaan. Ultimatum: Spider-Man Requiem
rondt de lopende reeks van Brian Michael Bendis af, de crossover
Dark Reign laat zich gelden in allerlei loze miniseries en
het toppunt van recyclen is het 'event' Planet Skaar als de
opvolger van Planet Hulk. Voor kwaliteit moeten we zijn bij
deel vijftig van de serie Captain America.
De uitgeverijen in het katern independents
kruipen elke maand weer een stuk dichter naar het begin van
het alfabet. Hoe verder voorin, hoe groter de kans dat een
potentiële klant wordt gegrepen door de advertentie.
Tussen IDW en Oni Press zitten tegenwoordig slechts twee pagina's!
Inhoudelijk ben ik stevig geïnteresseerd in The Unknown
bij Boom! Studios, een comic door Mark Waid en Minck Oosterveer.
Uitgeverij First Second blijft indruk maken met graphic novels
als The Eternal Smile, met tekenwerk van groot talent Derek
Kirk Kim, terwijl Top Shelf na een wat kalme periode nu met
boeiend werk na boeiend werk komt, want Second Thoughts ga
ik niet laten liggen.
comics
:: in
fantastic
four (marvel) Een comic door Mark Millar en
Bryan Hitch, die zou automatisch bovenaan het verlanglijstje
moeten staan bij lezers die houden van modern grimmige verhalen
met prachtig en realistisch tekenwerk. Na hun verbluffende
The Ultimates kozen de twee verrassend genoeg voor Fantastic
Four als hun volgende project.
Gevoelsmatig wringt dat, die twee
makers op deze titel. Fantastic Four is een comic over een
familie en thematisch kan het verschil met The Ultimates bijna
niet groter zijn. Daarom was ik eerst terughoudend, maar los
van de seksuele decadentie in de subplots over Human Torch
valt het uiteindelijk mee. Millar beseft, dat deze serie vraagt
om een ander soort avonturen dan hij normaal schrijft, zonder
dat hij daarbij de stijl door compromissen laat ondersneeuwen.
Zijn drang naar coole momenten blijft onmiskenbaar aanwezig,
aangevuld door Hitch, die met zijn zo sprankelende tekenwerk
vooralsnog geen deadline heeft gemist.
Toch is Fantastic Four nog niet zó
consistent goed, dat het bovenaan mijn verlanglijstje staat.
Daarvoor zijn sommige subplots te doorzichtig en andere subplots
niet vernieuwend genoeg. Maar ja, dat is het lot van een schrijver
en een tekenaar van dit kaliber. Zelfs 'goed' kan dan tegenvallen.
En laat duidelijk zijn: Fantastic Four ís goed.
comics
:: out
angel
(idw) Het kan geen toeval zijn. Nu geestelijk
vader Joss Whedon weer druk is met een nieuwe serie op televisie,
heeft de officiële stripbewerking van zowel Buffy, the
Vampire Slayer als Angel flink aan kwaliteit moeten inboeten.
Waar het bij Buffy nog een incidentele dip kan zijn, lijkt
het bij Angel, de titel van uitgeverij IDW, echter structureel.
Afgelopen maand kwam bij deze serie
een einde aan wat werd aangekondigd als 'seizoen zes', een
vervolg op de voortijdig gestopte televisiereeks. Makers Brian
Lynch en Franco Urru werden bedankt voor bewezen diensten
en hoewel ze geregeld de juiste toon vonden, was hun run geen
onverdeeld succes. Een onduidelijke manier van vertellen,
inconsistent tekenwerk én een fikse deus ex machina
aan het slot gaven het wat vrijblijvends. Ook de verse makers
Kelley Armstrong en Dave Ross kunnen zich niet aan dat gevoel
onttrekken: wat zij brengen, is hun interpretatie, inclusief
hun voorkeuren voor oude personages die nu weer opduiken.
Fan fiction, bijna.
Daar komt bij, dat de status van de
verhalen van deze nieuwe makers zeer onduidelijk is. De ondertitel
van de reeks is nu niet langer 'After the Fall' en misschien
zegt dat al voldoende. Is dit nog wel canon? Is dit nog gebaseerd
op ideeën van Whedon zelf? Als niet snel antwoord op
die vragen komt, is de kans groot dat ik als lezer afhaak.