De nieuwe Previews kondigt de comics
aan voor de maand november en Dark Horse lanceert de tweede
Umbrella Academy, het project van Gerard Way en Gabriel Bá.
Ook de klassiekers worden niet vergeten, want Arvid Nelson
en Will Conrad beginnen aan hun zesdelige miniserie Kull,
een thematische aanvulling op comics als Conan en Solomon
Kane. Misschien eveneens de moeite waard is de futuristische
miniserie Gigantic, door Rick Remender en Eric Nguyen.
Maker Bill Tucci, vroeger van Shi,
gaat bij DC werken aan de miniserie Sgt. Rock: The Lost Battalion,
wat hij zowel gaat schrijven als tekenen. Amanda Connor verzorgt
intussen het tekenwerk voor de nieuwe reeks Terra, wat op
zich natuurlijk weer een aan de Titans gerelateerde comic
is, maar met zo'n eigenzinnige maker de moeite wel waard kan
zijn. Batman: Cacophony is het nieuwe project van Kevin Smith,
dus ik ben heel benieuwd hoeveel vertraging de komende nummers
oplopen. De Justice Society of America komt met een Kingdom
Come special door Alex Ross, terwijl WildStorm hier het startschot
geeft voor de op de game gebaseerde reeks Mirror's Edge en
een verse The X-Files serie en bij Vertigo zet P. Craig Russell
proza van Neil Gaiman om tot de comic The Dream Hunters.
Liquid City, zo heet de nieuwe anthology
die Image gaat uitgeven, met als specialisatie de makers uit
Azië. Boeiend idee, al laat ik het liggen omdat een anthology
automatisch betekent, dat de helft van de verhalen niet leuk
is. Bij Jim Valentino's Shadowline gaat I Hate Galaxy Girl
van start, geschreven door iemand die heeft meegedaan aan
een 'bedenk een superheld'-wedstrijdje. En Paul Dini brengt
zijn leuke Jingle Belle naar de studio's van Top Cow.
Het is zover, Marvel gaat de status-quo
van hun Ultimate universum grondig overhoop gooien met de
crossover Ultimatum. Zo zijn ze tot en met februari volgend
jaar zoet, wat vast niet toevallig de maand is waarin Ultimate
X-Men #100 verschijnt. Stopt de serie? Oude rotten David Michelinie
en Bob Layton komen met Iron Man: The End en in het achtste
deel van Civil War wordt die lange crossover eindelijk afgerond.
Het blijft opvallend hoeveel miniseries over de X-Men worden
uitgegeven. X-Men / Spider-Man heeft plezierig tekenwerk,
maar het is ook de zoveelste serie die door Christos Gage
wordt geschreven, een subtopper die met gemak twintig comics
per maand lijkt af te leveren. Je zou zeggen, dat het daar
tijd wordt voor kwaliteitscontrole.
De pagina's van de independents bieden
veel afwisseling. Dat varieert van nog meer comics over presidentskandidaten
Obama en McCain, ditmaal bij Antarctic Press, tot een eerbetoon
aan Michael Turner bij zijn eigen Aspen Comics en van een
comic over televisieserie Farscape bij Boom! Studios tot de
eerste bundel van Rasl bij Cartoon Books. Dat laatste is opvallend,
omdat slechts twee delen van die reeks zijn verschenen. IDW
geeft Peter David nog meer de ruimte voor stripversies van
zijn boeken, met Sir Apropos of Nothing. Oni Press heeft als
het toetje van de maand het vierde deel uit de jaarlijkse
reeks graphic novels Wet Moon; heerlijk werk van Ross Campbell.
comics
:: in
war
heroes (image) Het blijft gevaarlijk, complimenten
uitdelen aan een miniserie waarvan pas één nummer
is verschenen. Toch verdient War Heroes de aandacht. Het nieuwste
project van Mark Millar en Tony Harris werd ten onrechte aangekondigd
als 'dat wat Ultimates 3 had moeten zijn', maar zo'n marketingtruc
heeft het niet nodig.
In de wereld die Millar en Harris
schetsen, en bij schetsen blijft het overigens in dat eerste
nummer, is Amerika kort geleden aangevallen door terroristen
en besluit de overheid, dat soldaten de beschikking krijgen
over superkrachten. Vliegen en onkwetsbaarheid op bestelling,
dus, binnen een voor het overige relatief realistische wereld
zoals dat van Millar mag worden verwacht. Harris vult dat
aan met zijn sfeervolle, ietwat statische tekeningen, waardoor
een voldoende grimmig en toch toegankelijk geheel ontstaat.
Houden ze dat vol, dan wordt het gewoon een leuke reeks.
Wereldschokkend is het niet, wat War
Heroes laat zien. Een tweede Wanted is het ook zeker niet,
al zal Image daar stiekem op hebben gehoopt. Niettemin start
het als een uiterst vermakelijke miniserie, een typische breedbeeldcomic
vol actie, stoere praat en tussen de regels door, zij het
ietwat obligaat, nog wat politieke statements.
comics
:: out
glamourpuss
(aardvark vanaheim) Vijfentwintig jaar was
schrijver en tekenaar Dave Sim bezig met zijn meesterwerk
Cerebus. Daarna werd het een tijdje wat stiller, tot hij eerder
dit jaar zijn nieuwe hobbyproject Glamourpuss lanceerde. Het
werd toen mysterieus omschreven als een mengeling tussen tijdschrift,
geschiedenisles en een gewone comic.
Een paar nummers verder en het is
duidelijk, dat Sim al deze verschillende elementen niet succesvol
kan mengen. Sterker, ze láten zich misschien niet mengen.
Zijn analyse van klassieke tekenstijlen is zonder twijfel
interessant en het levert door zijn doorwrochte schrijfstijl
een boeiend verhaal op. Maar de als parodie bedoelde tijdschriftstukjes,
die zijn te vrijblijvend, te storend, omdat ze in een stripvorm
zijn gegoten, terwijl ze dus geen continuïteit van plaatje
tot plaatje hebben. Het resultaat is een verbrokkelde comic,
waarbij soms de neiging bestaat tot het overslaan van irrelevante
passages. Leuk concept, maar de uitwerking past domweg niet
in de comicvorm.
Als Sim zich ooit weer waagt aan een
verhaal, aan een echt avontuur, dan sta ik vooraan. Zolang
hij het houdt bij hobbyprojecten waarin hij zich kan uitleven
op technisch tekenen en op het schrijven van rare teksten,
zonder dat sprake is van een heldere vorm, laat ik het echter
aan mij voorbij gaan. Dat is nu eenmaal niet mijn smaak.