Dark Horse introduceert in januari
van het nieuwe jaar 'Vector' als een soort onderliggend thema
van de comics die in verband staan met Star Wars. Het zo beladen
woord 'crossover' wordt angstvallig vermeden en dat is misschien
maar beter, ook. Een nieuwe miniserie over het BPRD duikt
het verre verleden in met als ondertitel 1946, makers Mark
Verheiden en John Bolton duiken in de wereld van de film Evil
Dead en verder, als altijd, is het veel manga.
DC telt af met Countdown en het lijkt
of de andere vaste series ook collectief hun adem inhouden.
Leukste nieuws is, dat Sergio Aragonés en Mark Evanier
beginnen aan hun run op de serie The Spirit en dat Batman:
The Killing Joke verschijnt in een speciale hardcover, iets
wat deze klassieker van Alan Moore en Brian Bolland ook meer
dan verdient. Intussen wordt in het universum van WildStorm
begonnen met de miniserie WildStorm: Revelations, de volgende
crossover die de verschillende personages en series weer samenhang
moet geven. Bij Vertigo is het zover: daar verschijnt het
zestigste en het laatste nummer van Y: The Last Man, misschien
wel het beste wat deze imprint de afgelopen jaren heeft geboden.
Ook de reeks Testament gaat stoppen, maar dan noodgedwongen.
Wat overigens terecht is.
Image trapt af met een nieuwe Youngblood,
nu gemaakt door Joe Casey en Derec Donovan. Verstandig dat
bedenker Rob Liefeld alleen de variant cover maakt, anders
waren ellenlange vertragingen op voorhand al eerder regel
dan uitzondering. De cover voor de paperback van Jimmie Robinsons
Bomb Queen III geeft mooi aan wat mis is met veel van dit
soort series: de borsten van het vrouwelijke hoofdpersonage
zijn belangrijker dan haar gezicht.
Marvel lanceert een nieuwe serie over
de Hulk, in het rood in plaats van het groen, terwijl de hoofdrol
van Incredible Hulk wordt overgenomen door een ander personage.
Wat dat betreft, zijn het toch al drukke tijden, want ook
Captain America ondergaat grote veranderingen, inclusief een
nieuw kostuum. Misschien niet zo heel commercieel, wel interessant,
is de vijfdelige miniserie Spider-Man: With Great Power, geschreven
door David Lapham en met Tony Harris als tekenaar. Eveneens
nieuw is The Twelve, een twaalfdelige miniserie die door J.
Michael Straczynski en Chris Weston de moeite van het proberen
waard moet zijn. Bij de X-Men houdt Messiah Complex de gemoederen
bezig en wordt tussen neus en lippen Chris Claremonts New
Exiles gestart.
In de hoek van de independents aandacht
voor Superpowers, het nieuwe project van Alex Ross en Jim
Krueger, die nu bij Dynamite Entertainment hun kunsten zullen
vertonen. Of moet dat juist zijn 'die hun kunstje herhalen'?
IDW geeft Doctor Who een comicbehandeling en heeft met Therefore,
Repent! ook oog voor de nieuwe talenten. Top Shelf viert een
maand met veel werk voor een jong publiek, dus dat kan ik
overslaan. En Virgin Comics, tja, wat moet ik denken van de
nieuwe titel Jenna Jameson's Shadow Hunter? Comics bedacht
door uitgerangeerde pornosterren, geschreven door de net zo
uitgerangeerde Christina Z? Mij niet gezien.
comics
:: in
vinyl
underground (dc) Titels bij Vertigo hebben
nogal eens moeite met het vinden van een eigen stem. Omdat
ze eigenlijk altijd moeten opboksen tegen de reputaties van
oude series van deze imprint, series als The Sandman, die
van een ongekende populariteit mochten genieten. Een eigen
stem is dan van levensbelang.
De serie Vinyl Underground, onlangs
gestart, staat ook voor die uitdaging. Inhoudelijk is gelukkig
gekozen voor een basisidee en een centrale thematiek die zo
afwijken van wat deze laatste jaren aan nieuwe comics is uitgebracht,
dat het vinden van die eigen stem wel zal lukken. Schrijver
Si Spencer mengt cynisme met nihilisme en overgiet het met
een sausje magisch realisme. Het enige waar hij op moet letten,
is dat de cast rond hoofdrolspeler Moz niet te onsympathiek
blijft. Want voor het overige brengt hij een slimme vertelstijl,
elegant aangevuld door het werk van tekenaar Simon Gane, wiens
stijl met zijn strakke lijnen soms wat wegheeft van Philip
Bond.
Zo is Vinyl Underground eigenzinnig
zonder dat het totaal ondoorgrondelijk is, een valkuil waar
sommige titels van Vertigo in zijn gevallen. Zelfs als het
geen eigen publiek vindt, na het vinden van een eigen stem
de volgende belangrijke stap, heeft het in elk geval twee
nieuwe talenten gelanceerd waar we meer van zullen horen.
comics
:: out
the
sword (image) Met Ultra en Girls heeft makersduo
Jonathan en Joshua Luna in korte tijd een aardige reputatie
opgebouwd. Helaas voor hen behoren 'houterig tekenwerk' en
'clichématige personages' ook bij die reputatie. Toch
heeft hun stijl wel wat, vandaar dat ik het eerste deel van
de nieuwe Image serie The Sword heb meegepakt.
Waar Ultra nog modern en compact was
en waar Girls als geheel nog een zeer coherente spanningsboog
kende, begint The Sword zonder blikken of blozen in een veld
vol clichés. Een gehandicapt hoofdpersonage, een familiegeheim
en een wapen dat de drager enorme krachten geeft en daarmee
dus het doelwit is van een handjevol schurken; het lijkt wel
of de Luna's alle archetypen uit de kast hebben gehaald. De
mythologie als insteek kan net dat beetje extra geven, dat
is waar, maar dat stuit op een ander probleem van deze makers:
hun dialogen kunnen langdradig en saai zijn. Uiteindelijk
levert dat voor mij dus geen boeiende comic op.
Als altijd is het tekenwerk van Jonathan
Luna herkenbaar, met de statische poses die door pasteltinten
toch zeker aantrekkelijk overkomen. Het is alleen niet voldoende
voor het op een langere termijn vasthouden van de aandacht.
Al helemaal niet in een maandelijkse serie die voor het overige
niet uitstijgt boven de middelmaat.