In december combineert Dark Horse
een beetje sciencefiction met een vleugje mooie dames in de
vorm van een miniserie genaamd Outer Orbit. Tekenwerk is aardig,
maar niet direct iets wat ik bestel. Daarnaast komt The Escapist
tot een einde, zonder twijfel de leukste miniserie van de
uitgeverij op dit moment. En The Bakers Meet Jingle Belle
is op tijd voor de kerstdagen, een bijzondere samenwerking
tussen Paul Dini en Kyle Baker.
Voor DC draait het deze maand om het
lanceren van nieuwe titels, zo lijkt het wel. Dat begint met
het door Andy Diggle geschreven en door Whilce Portacio getekende
Batman Confidential, gaat door met het eerste nummer van Justice
Society of America en komt tot een climax met The Spirit door
Darwyn Cooke. Hoewel ik niet echt een voorstander ben van
een herstart of van het lanceren van nieuwe titels over dezelfde
helden, juich ik alledrie deze projecten toe, domweg omdat
deze makers mij interesseren. WildStorm geeft het startschot
voor Tranquility, de zoveelste nieuwe serie in korte tijd,
terwijl Jimmy Palmiotti en Justin Gray maar weer eens wat
nieuws krijgen met Friday the 13th. Heel interessant bij Vertigo:
een nieuwe Sandman Mystery Theater mini.
Liefhebbers van hardcovers moeten
bij Image zijn, want daar verschijnt een luxe editie van Invincible.
Niet zomaar een bundel, maar de bundel van liefst vierentwintig
losse nummers. Heel mooi en helaas heel duur. Aantrekkelijke
titels als The Cross Bronx (door Michael Avon Oeming), The
Nightly News (Jonathan Hickman) en Phonogram gaan vrolijk
door of komen tot een eind, voor het overige weinig schokkends
of nieuws.
Ook aan het eind van het jaar draait
veel bij Marvel om de grote crossover 'Civil War'. Het boeiendst
moet wel zijn de special met Iron Man en Captain America,
de twee belangrijkste spelers in het verhaal. Schrijver Christos
Gage zegt me minder, tekenaar Jeremy Haun al helemaal niets,
maar dit lijkt me een belangrijke schakel die ik niet wil
missen. Met Jim Cheung als tekenaar schrijf ik ook de miniserie
New Avengers: Illuminati bij op mijn lijst. En ik blijf aan
het schrijven, want als Warren Ellis en Salvador Larroca het
New Universe nieuw leven in willen blazen, zit ik eerste rang.
Het wordt een stuk minder spannend met miniseries als Wonder
Man, zelfs al wordt deze nu geschreven door Peter David, een
overbodige Exiles annual en weer een X-23 miniserie.
Op het vlak van de independents is
het leuk, dat de Europese strip Okko wordt vertaald bij uitgeverij
Archaia Studios. Devil's Due en Dynamite gaan intussen door
met het uitgeven van de comics in de niche waar ze goed zijn,
ook IDW wordt voor mij steeds een stapje minder interessant
nu bijna alles gaat om de Transformers en Oni Press is al
een tijd op zoek naar een nieuw succesverhaal zoals Queen
& Country dat ooit was. Fans van Alan Moore kunnen bij
Top Shelf terecht voor de tweede druk van de luxe hardcovers
Lost Girls. Prijzig, dus ik moet nog even bekijken of ik dit
wel wil kopen. Tot slot blijft Virgin uitbreiden. Hoe lang
gaat dat goed?
comics
:: in
ultimate
x-men (marvel) Eigenlijk had ik al vorig jaar
besloten dat ik op korte termijn zou stoppen met deze serie.
Ultimate X-Men was overdonderend begonnen, met een goede schrijver
en een prima tekenaar, maar daarna heeft het altijd gezocht
naar een balans die maar niet kwam. En dat was ik eerlijk
gezegd wel zat.
Ik bleef hangen omdat Robert Kirkman
als de schrijver werd aangetrokken. Zijn werk voor Image vind
ik ronduit meesterlijk en ik wilde zien wat hij zou doen binnen
een reeds gevestigd universum, waar de personages niet door
hem waren bedacht. Ik kwam, zag en vond het allemaal wel aardig.
Niet meer dan dat. Kirkman is op zijn best met The Walking
Dead en bij de X-Men wordt hij duidelijk beperkt door de verwachtingen
van deze serie. Niettemin blijf ik lezen en blijf ik kopen.
Omdat de dialogen van Kirkman verslavend zijn, omdat hij intrigerende
ideeën heeft en omdat hij zelfs met wisselende tekenaars
een soort eenheid in de reeks heeft kunnen scheppen. Dat is
erg knap.
De komende maanden zullen bepalen
of ik Ultimate X-Men blijf sparen. Ik denk niet dat de serie
op korte termijn nog een tekenaar vindt die zich kan meten
met Adam Kubert, de oorspronkelijke maker, dus het zal echt
van de verhalen moeten komen. Kan Kirkman mijn aandacht vasthouden?
Voorlopig heeft hij me in zijn greep.
comics
:: out
checkmate
(dc) Greg Rucka is een schrijver die al jaren
garant staat voor volwassen comics. Toegegeven, hij is vaak
wel een beetje voorspelbaar in hoe hij vooral zijn vrouwelijke
hoofdpersonages neerzet, want hij houdt van een goede portie
feminisme, maar het is en blijft een prima maker voor lezers
die daar niet over vallen.
Dat was voor mij ook de reden waarom
zijn nieuwe serie Checkmate op mijn lijstje kwam. DC lanceerde
de titel als een soort uitloper van Infinite Crisis en Rucka
kon zich direct uitleven op een grote cast en het fascinerende
wereldje van spionage en contraspionage. Zijn sterkste kanten
kwamen in die eerste verhaallijn goed naar voren. Daarna ging
het echter opeens een andere kant uit. Aandacht verschoof,
intussen duiken gastschrijvers en een gasttekenaar op en de
serie voelt al binnen een halfjaar heel anders dan het oorspronkelijk
is bedoeld. Dat kan toch niet goed zijn, zou je zeggen. Heeft
de serie geen prioriteit voor Rucka? Als dat zo is, moet hij
stoppen.
Natuurlijk schrap ik Checkmate nog
niet van mijn lijstje. Daarvoor is het te vroeg en te snel.
Maar ik signaleer wel een trend die me niet aanstaat. Dit
is een nieuwe comic en die verdient toch minstens een jaar
lang de onverdeelde aandacht van zowel de schrijver als de
tekenaar. Anders heeft het voor mij geen bestaansrecht.