Dark Horse kondigt deze maand het
geïllustreerde boek Hellboy: The Bones of Giants aan,
geschreven door Christopher Golden en met illustraties van
Mike Mignola. Als dit tweede Hellboy boek net zo interessant
is als het vorige, dan is het de vijftien dollar meer dan
waard. Verder wat leuk Grendel spul, wat overbodige Buffy
comics en de gebruikelijke Zippo aanstekers, lunchtrommels,
posters, poppetjes en andere prullaria.
DC pakt stevig uit. De nieuwe Catwoman
serie lijkt me uitermate leuk, zeker met Ed Brubaker als schrijver.
Ook het licht ouderwetse tekenwerk ziet er zeer charmant uit,
dus dat ga ik zeker proberen. Daarnaast is het dit jaar tijd
voor de vierde Alex Ross special, deze keer over Wonder Woman.
Paul Dini's verhalen zijn soms wat aan de simpele kant, maar
het schilderwerk van Ross maakt dat goed. Wonder Woman: Spirit
of Truth kost tien dollar en is gedrukt op groter formaat,
maar dat heb ik ervoor over. Het nieuwe deel in de Just Imagine
Stan Lee cyclus sla ik over. Lee's vertelstijl werkt op mijn
zenuwen en de specials zijn te duur. Eveneens duur maar een
must is The Authority: Widescreen, met onder meer een verhaal
geschreven en getekend door Bryan Hitch. Leuke Moebius cover
voor Transmetropolitan deze maand, trouwens!
Bij Image zie ik Battle Chasers #10
aangekondigd staan. Goh. Heeft Joe Madureira haast? Tussen
het bekende spul zie ik veel nietszeggende nieuwe series;
je gaat je afvragen waarom Image die blijft uitgeven, terwijl
het gros na een half jaartje wordt stopgezet of in de vergetelheid
raakt. Black Tide, door Debbie Bishop en Mike Miller is een
goed voorbeeld. Ik pas. In september lanceert Top Cow de volgende
titel. Het gaat hier om Inferno: Hellbound, door Marc Silvestri,
David Wohl en Dwayne Turner. Zo langzaam maar zeker word ik
het materiaal van Top Cow zat, maar dit wil ik proberen. De
cover voor Felon #2 is typisch Top Cow: een rondborstige dame
met een geweer in de hand en een sigaret in de mond. Niet
representatief voor de inhoud? Het weerhoudt me er echter
niet van Greg Rucka's miniserie met spanning af te wachten.
Marvel rondt de wekelijkse U.S. War
Machine miniserie af en gooit er meteen een paperback tegenaan.
Kan het nog iets agressiever? Incredible Hulk komt vanaf nummer
34 weer op mijn lijstje. Ik wil het werk van de nieuwe schrijver
Bruce Jones zeker proberen en met tekenwerk van John Romita
Jr kan weinig misgaan. De driedelige Elektra & Wolverine
neem ik voor kennisgeving aan. Te duur en weinig inspirerend
tekenwerk. Verder zie ik met groeiende verbazing het aantal
X-miniseries explosief toenemen. Nu weer een vierdelige Domino
serie, geschreven door Joe Pruett en een Nightcrawler door
Chris Kipiniak. Ik dacht het niet. Hetzelfde geldt voor Doom:
The Emperor Returns, door Chuck Dixon en Leonardo Manco. Prachtig
tekenwerk, maar het concept staat me tegen en ik ben al die
miniseries bijna zat.
Weinig spetterend indie nieuws deze
maand, of het moet de aankondiging voor Rose #3 bij Cartoon
Books zijn. Ik ben de tel kwijtgeraakt, maar dit laatste deel
van de serie is zeker enkele maanden vertraagd. Wel slim dat
delen 1 en 2 opnieuw worden aangeboden. Ben benieuwd naar
de titels van de nieuwe uitgeverij Com.X, maar voor ik wat
ga bestellen, wil ik eerst hun website bekijken. Het is in
ieder geval een uitgeverij om goed in de gaten te houden.
CrossGen lanceert weer een nieuwe titel: Negation, door Mark
Waid en Paul Pelletier, een tekenaar met een mooie stijl.
Misschien toch proberen? De Oni comic Queen & Country
begint aan de tweede verhaallijn met, redelijk onverwacht,
een nieuwe tekenaar. Ik ken Rebecca Woods' werk verder niet,
maar wat ik ervan heb gezien, is lekker apart.
Al met al een volle Previews met aardig
wat leuke comics. Duur, maar dat zal met de wintermaanden
voor de deur voorlopig zo blijven. En duur is op zich geen
probleem, als de comics maar goed zijn.
comics
:: in
crux
(crossgen) Mark Waid behoort tot het type
schrijver dat verhalen over personages schrijft en niet uit
is op actie zonder inhoud. De jonge uitgeverij CrossGen heeft
sinds het begin een voorkeur voor dergelijke schrijvers en
het exclusieve contract voor Waid kwam dan ook niet als een
verrassing. Waid moest aan zijn contract met DC voldoen en
binnen een paar maanden ruim een jaar aan verhalen voor JLA
schrijven, maar zijn CrossGen werk heeft daar niet onder geleden.
Conceptueel biedt Crux niets veel
nieuws. Een groep bewoners van Atlantis ontwaakt honderdduizend
jaar in hun toekomst en ontdekt dat de Aarde is overspoeld
door gevaarlijke buitenaardse wezens. Ze moeten niet alleen
de strijd aanbinden met deze monsters, maar gaan ook op zoek
naar de andere bewoners van Atlantis. Met name in de eerste
drie nummers levert dit net iets te vaak scène na scène
vol actie op. Gelukkig biedt Crux meer dan hersenloze actie,
zoals in de recente delen is bewezen. Het is een serie die
langzaamaan het concept ontstijgt.
De zeven hoofdpersonen zijn binnen
vijf nummers helder uitgediept. Hun kracht ligt in hun diversiteit.
Capricia heeft als leider van de groep te maken met een breed
scala aan vaak botsende persoonlijkheden. Van klein en slim
tot groot en sterk, hun stevige onderlinge interactie draagt
de plot. Dit wordt versterkt door het tekenwerk van veteraan
Steve Epting, die met zijn zeer evenwichtige stijl een rustige
sfeer creëert waarin het verhaal een optimaal effect
sorteert. Als lezer leef je mee met Capricia en haar lotgenoten;
het teken van een goede comic.
Niet alles is perfect. De rode draad
is vooralsnog niet honderd procent helder en het tempo kan
iets hoger, maar duidelijk is wel dat Crux samen met Scion
de beste titel van CrossGen is. Wat wil je ook, met ervaren
makers als Waid en Epting aan boord?
comics
:: out
jla
(dc) Een goede comic heeft zowel een goed
verhaal als goed tekenwerk. Toch spaar ik soms een serie vanwege
alleen het verhaal of de tekeningen. JLA is een goed voorbeeld:
toen vorig jaar Bryan Hitch als tekenaar werd binnengehaald,
was dat de voornaamste reden waarom ik de serie weer op mijn
lijstje heb gezet. Dat Mark Waid boeiende verhalen schreef,
was een leuke bijkomstigheid. Nog geen jaar later is Hitch
vertrokken naar Marvel en trek ik mijn conclusies.
Hitch is officieel van JLA #47 tot
en met JLA #55 vaste tekenaar geweest. Helaas heeft hij tussendoor
nogal wat gasttekenaars nodig gehad. Hij heeft slechts vijf
nummers volledig zelf voor zijn rekening genomen en hoewel
de gasttekenaars niet slecht zijn, valt hun werk in het niet
bij de soepele lijnen en vloeiende stijl van Hitch. Nu hij
de serie veel eerder dan gepland heeft verlaten, laat ik JLA
ook vallen, ongeacht de kwaliteit van de verhalen die Waid
vertelt. Als team heeft de JLA me namelijk nooit geïnteresseerd.
Toegegeven, dit jaar heeft overtuigende
verhalen opgeleverd. Waid is een prima schrijver en heeft
met het oog op zijn contract voor CrossGen zijn werk voor
JLA in een relatief korte periode geschreven. Gevolg: strakke
subplots, slimme uitdieping van de personages en verhalen
die goed aansluiten bij het overdonderende tekenwerk van Hitch.
Maar het eind van Waids ambtstermijn als schrijver van de
serie komt in zicht en daar ik elke gulden maar één
keer kan uitgeven, schrap ik JLA liever nu dan later.
Eigenlijk vreemd. Op zich zijn personages
als Green Lantern, Flash, Batman en Wonder Woman interessant.
In teamverband komt het echter zelden uit de verf. Waid en
Hitch hebben een geslaagde poging neergezet en het is jammer
dat aan hun samenwerking zo snel een eind is gekomen.