Drie jaar geleden werd Rob Liefeld
gekroond als winnaar van Bad Writer, de interactieve reality
soap met in de hoofdrol een bonte verzameling literaire brokkenmakers
uit de hedendaagse comicwereld. Daarna volgden nog twee seizoenen,
waarin achtereenvolgens Michael Turner en Chuck Austen met
de hoofdprijs aan de haal gingen. Hoe gaat het nu met al die
bekende gezichten van toen? Voor wie werd de status als televisiester
een springplank voor een voortvarende carrière en voor
wie eindigde die sprong met een nogal pijnlijke spreidstand
tussen wal en schip? Een verslaggever van weeklydose.com ging
op onderzoek en stelde de vraag, 'Hoe is het nu met..?'
Brian Michael Bendis, huisbewoner
uit het eerste seizoen, is intussen vader geworden. Hoewel
kwade tongen (in het bijzonder de kwade tong van Todd McFarlane)
beweren, dat dit de liefdesbaby is die is voortgekomen uit
de live op televisie vertoonde nacht met Renae Geerlings,
doet Brian deze geruchten af als jaloezie. Ook op het gebied
van comics gaat het voor de wind. "Als het goed is, staat
de naam 'Bendis' binnen vijf jaar op de cover van elke nieuwe
Marvel comic," aldus een van oor tot oor grijnzende Brian.
Zo gelukkig hij is, zo ongelukkig is Christina Z. Aan haar
carrière als schrijver kwam abrupt een eind toen het
eerste seizoen Bad Writer haar ontmaskerde als gemene feeks
en sindsdien verdient ze haar schamel belegde boterham met
het maken van pornofilms.
Michael Turner en Stan Lee delen sinds
hun deelname aan de show een kamer in het ziekenhuis. De winnaar
van seizoen twee en de finalist uit seizoen drie kampen met
gezondheidsproblemen van verschillende aard. Stan staat op
de wachtlijst voor een harttransplantatie (op het aanvraagformulier
heeft hij bij het kopje 'voorkeuren' laten weten, dat hij
het liefst het hart wil van de Hulk, gevolgd door zestien
kantjes anekdote over het waarom de Hulk vroeger grijs was
en nu groen is), terwijl Michael negen botjes uit zijn rechterhand,
twee ribben en zijn complete heup mist. Het ziekenhuispersoneel
heeft de afdeling omgetoverd tot een werkplaats waar hij met
enige regelmatig in en uit elkaar wordt geschroefd. "Ze
hebben bij Top Cow de handleiding verstopt," foetert
Michael. "Flauw, hè?"
Chuck Austen werd tijdens zijn deelname
aan het derde seizoen ontslagen als schrijver van de Marvel
comic X-Men. In datzelfde seizoen vloog ook Marvels directeur
Bill Jemas eruit. Chuck heeft zijn heil gezocht bij de concurrent
DC, waar hij eindelijk zijn idee voor een triootje tussen
Clark Kent, Lana Lang en Lois Lane in de praktijk kan brengen.
Zijn meest puberale fantasieën bewaart de voorlopig laatste
winnaar van Bad Writer echter voor zijn in eigen beheer uitgegeven
pornocomics. "Christina had interesse als model, maar
hey, er zijn grenzen," grinnikt Chuck. Op zijn beurt
is Bill een eigen bedrijf begonnen. Hij zit dagelijks in een
eenzaam kantoortje in een eenzaam pand ergens aan de eenzame
kant van New York, waar hij in snikken uitbarst als hij zichzelf
belt en in gesprek krijgt.
De op eBay geveilde videoband van
de homo-erotische uitspatting met Kevin Smith betekende voor
John Byrne een keerpunt in zijn carrière. Werd hij
vóór die tijd vooral gepest met zijn achterhaalde
tekeningen en tenenkrommende dialogen, na het tweede seizoen
wordt hij overal aangesproken als "die suffe homo uit
Bad Writer." Het gerucht gaat, dat Rob Liefeld het winnende
bod op die videoband heeft uitgebracht. "Geen commentaar,"
zo laat de winnaar van het eerste seizoen weten, "maar
vind je niet dat die band daar prachtig in de kast staat naast
de doos met camerabeelden van Brian en Renae?" Rob zelf
is intussen bezig met vierendertig nieuwe projecten. Voor
tweeëndertig heeft hij nog geen deadline geprikt.
Sinds hun optredens in het eerste
respectievelijk het tweede seizoen kunnen de Britse schrijvers
Warren Ellis en Alan Moore eigenlijk met pensioen. Warren
geeft lezingen (met als titel 'Lezingen zijn wel voor mietjes,
maar je moet toch wat te vreten hebben') en voor een gastcollege
hanteert hij tarieven waar de gemiddelde popartiest van wakker
ligt, terwijl Alan zo ver is met zijn vreemde magie, dat hij
een dochter heeft bedacht die zijn werk overneemt. Of in Alans
eigen woorden, "Bigjobs!" Van het door een roddelblad
gepubliceerde verhaal dat Warren elke ochtend wakker wordt
met een andere mooie meid in bed, is volgens de comicschrijver
niets waar: "Colleen Doran heeft het dik een week uitgehouden
en Jill Thompson had hier al een maandabonnement lopen toen
ze Brian Azzarello nog niet eens kende!"
Het tweede seizoen bleek een dusdanig
zware belasting voor Devin Grayson, dat ze niet lang daarna
manisch depressief is geworden. Ze wordt momenteel behandeld
in een privé-kliniek voor kansarme psychiatrische patiënten.
Eens per week mag ze met dartspijltjes gooien op een poster
met het gezicht van misogyne kwelgeest Dave Sim. En Gail Simone,
de clowneske grappenmaker uit het derde seizoen? Zij wordt
na het incident met de raketwerper in liefst vier verschillende
staten gezocht voor daden van terrorisme en is begin dit jaar
een tijdje ondergedoken bij de bedenker van Bad Writer. Tegenwoordig
reist ze met haar eigen Batmobile langs de oostkust van Amerika
en levert ze op de meest onverwachte momenten scripts voor
nieuwe comics af.
Eenmansmarketingmachine Joe Quesada
was helaas niet beschikbaar voor commentaar. Wat vreemd is,
want Joe is altijd beschikbaar voor commentaar en zelfs als
hij het niet is, dan is hij wel beschikbaar voor commentaar
op de vraag waaróm hij niet beschikbaar is.