Afgelopen weken was ik verkouden.
Het snot klotste door alle holtes in mijn hoofd, met mijn
stem kon ik alleen nog maar Super Grover imiteren en een stampende
koppijn zorgde ervoor dat mijn aandachtsspanne niet meer was
dan vijf minuten. Vreemd genoeg ga ik als ik ziek ben meer
televisie kijken. Dan kijk ik apathisch toe hoe een blonde
doos met onschuldige koeienogen de nieuwste muziekvideo's
aankondigt of hoe een peuter onder luid gelach van het demente
publiek in de studio met aluminium step en al van een steiger
af lazert.
Ook maandag had ik de televisie tijdens
het eten aan. Met een warm bord vol rijst op schoot keek ik
naar Jerry Springer. Op het podium zat een jongen en zojuist
had zijn moeder hem verteld dat ze het bed deelt met zijn
homofiele vriendje. De container debielen in het publiek klapte
de handen stuk. Normaal zap ik dat soort onzin zo hard weg,
dat de televisie tien zenders verder pas weer tot rust komt,
maar als je zo verkouden bent dat je bij het snuiten moet
controleren of je niet wat hersenen mee naar buiten blaast,
ben je niet meer zo kritisch. Zelfs toen het programma werd
onderbroken voor reclame, met het gereutel over maandverband
en incontinentieluiers toch een bron van ergernis, bleef ik
kijken.
"Kijk jij straks ook naar Big
Diet?" klonk het uit de speakers van de televisie, terwijl
de voice-over werd begeleid door beelden van gezellige dikkerdjes
die zich op hometrainers in het zweet werkten. Dat vond ik
een eng zinnetje. Het woordje 'ook' impliceert namelijk dat
er mensen zijn die echt naar dit soort beeldbuisvervuiling
kijken.
Opeens realiseerde ik me dat deze
reality-tv al twee jaar half Nederland in de houdgreep heeft.
Het begon met Big Brother, maar dat is peanuts vergeleken
met wat tegenwoordig over het volk wordt uitgestort. Vierentwintig
uur per dag loeren naar een stuk of tien saaie suftutten is
meer voor bejaarden die in het weekend theekopjes schilderen.
Het moet spannender, confronterender. Homofiele miljonair
trouwt voor het oog van de natie met geblondeerde hoer. Leuk,
maar het kan veel harder. Vijf terminale patiënten in
een huis en wie wordt weggestemd, krijgt van John en Joop
persoonlijk een spuitje.
Hoe heftig iedereen het ook ontkent,
ze kijken er wel naar. Is dit niet dé manier waarop
comics eindelijk eens onder de aandacht van het grote publiek
kunnen komen? Zet tien schrijvers en tekenaars drie maanden
bij elkaar op een verdieping, gooi daar een batterij camera's
bij, laat een omhooggevallen marketingstudentje een pakkende
titel verzinnen en draaien met die handel. En dan niet tien
ouwe lullen die elkaar ieder kwartier schouderklopjes geven,
want dat is niet interessant. Nee, gewoon meteen de grootste
vetes uit de comicwereld opduiken. Haat en nijd. Lekker krabben
aan die korst.
Ik zag het zó voor me. Erik
Larsen die tijdens het ontbijt laxeermiddel in de koffie van
Peter David doet, zodat deze zich drie dagen op het toilet
opsluit. Jimmy Palmiotti die het flesje shampoo van Joe Quesada
vervangt door een fles bleekmiddel, waarna kaalscheren de
enige oplossing is. Todd McFarlane die huilend zijn kamer
verlaat als hij ontdekt dat Brian Michael Bendis zijn hele
dagboek heeft herschreven en snorretjes op de foto's van zijn
kinderen heeft getekend. Christina Z en Renae Geerlings die
bij elkaar de mascara van het gezicht krabben omdat de één
de ander voor slome ijdeltuit heeft uitgemaakt. Warren Ellis
die iedereen op de zenuwen werkt omdat hij maar onophoudelijk
rookt en scheldt en als klap op de vuurpijl Rob Liefeld, die
vanaf de eerste dag wordt genegeerd en in zijn eigen eenzaamheid
en domheid oplost.
Briljant. Geweldig vermaak en gratis
reclame voor comics. Ik zou echt geen aflevering willen missen.
Tegen de tijd dat mijn fantasie tot
rust was gekomen, slingerden de gasten bij Jerry Springer
weer de beledigingen en snijdende verwijten het publiek in
en was het warme bord rijst inmiddels niet zo warm meer. Men
zegt wel eens dat je de briljantste ideeën op de vreemdste
tijden krijgt. Misschien moet ik toch met de heren programmamakers
gaan bellen. Straks gaat iemand anders er met mijn idee vandoor!