Aan Filmspecial 15 zit een bijzonder
verhaal vast. Oorspronkelijk was voor deze special over de
film Spider-Man een redactioneel geschreven. Blijkbaar is
Marvel Comics bij dit soort speciale edities een heel stuk
strikter dan anders, want de door mij geschreven tekst werd
afgekeurd, omdat 'het redactioneel niet tot het oorspronkelijke
materiaal behoort.'
Kortom, de lay-out werd gewijzigd,
de credits moesten worden uitgebreid en het redactioneel werd
geschrapt. Gelukkig is er dan de site, waarop dit soort Juniorpress
curiosa alsnog gelezen kan worden.
filmspecial
15 :: redactioneel
Een verfilming van een comic
is een bijzonder moment. In de jaren zeventig en tachtig hebben
meerdere comics het tot (televisie)films geschopt, maar op
het grote scherm ziet dat er vaak belachelijk uit. Althans,
zonder de juiste special effects. In de jaren negentig is
dat probleem dankzij het telkens geavanceerder worden van
computers verdwenen en op die manier kon de film X-Men een
paar jaar geleden uitgroeien tot een indrukwekkende visuele
trukendoos. Deze zomer is het de beurt aan Spider-Man, een
film die nog meer dan X-Men gezien kan worden als 'echte'
superheldenfilm.
Spetterende effects, waaronder veel
CGI, knallende actie en een vleugje drama en romantiek, dat
zijn de ingrediënten van de film Spider-Man. Tobey Maguire
mag zich uitleven in de rol van Peter Parker, een echte nerd
die na een ongelukje de evenredige kracht van een spin krijgt,
terwijl Willem Dafoe zijn opwachting maakt als Norman Osborn,
de vader van Peters beste vriend Harry en tevens de eerste
tegenstander van Spiderman.
Trouwe fans van Spiderman zullen snel
doorhebben dat deze film enkele elementen bevat die op een
andere manier in de reguliere Spiderman comic zijn verwerkt.
Bepaalde details zijn gemoderniseerd of met het oog op de
eenvoud weggelaten. Zo is geen rol weggelegd voor Peters jeugdvriendin
Gwen Stacy en is de klassieke scène op de Brooklyn
Bridge vervangen door een gevecht op de Queensboro Bridge...
deze keer wél met een happy end. Toch blijft Spider-Man
dichter bij de 'bron' dan bijvoorbeeld de film X-Men: geen
aangepaste kostuums, geen nieuwe ontstaansgeschiedenis en
geen verhaal dat van begin tot eind speciaal voor de film
is bedacht. De overstap van film naar comic is kleiner en
misschien kan deze keer sprake zijn van een grootschalige
kruisbestuiving tussen de twee.
In je handen heb je de comicversie
van de film. Als gebruikelijk heeft Marvel de lancering van
een grote rolprent aangegrepen voor het uitbrengen van een
filmspecial, maar wat deze bewerking zo opvallend maakt, is
het rijtje makers. Werden de filmspecials vroeger geschreven
en getekend door minder bekende namen, voor Spider-Man wordt
een uitzondering gemaakt. Terecht, want het gaat hier om Marvels
allereerste moderne superheld! Het verhaal van de film is
voor de comic bewerkt door Stan Lee, niemand minder dan de
bedenker van Spiderman. Zo'n veertig jaar geleden schreef
Lee Amazing Fantasy 15, de comic waar het allemaal mee begon.
Aan hem de eer om het ontstaan van Spiderman wederom te vertellen.
Het tekenwerk is in handen van Alan Davis, een veteraan die
bekend staat om zijn vloeiende, realistische stijl. Als iemand
het gevoel van de film goed naar het papier kan vertalen,
is hij het.
Draai de dop van de fles fris, grijp
een bak popcorn en ga er maar eens goed voor zitten. De komende
achtenveertig pagina's staan in het teken van Peter Parker,
Norman Osborn, tante May, Mary Jane, oom Ben en Harry Osborn.
Het verhaal van de film, maar dan op papier.