Volgens het mapje vertalingen op mijn
computer was het in de kerstvakantie van 1995 dat ik jouw
Spawn voor het eerst mocht vertalen. Op dat moment werkte
ik al iets meer dan drie jaar voor de Nederlandse uitgeverij.
De dagen dat ik alles eerst op papier moest doen en de boel
pas in het weekend op mijn vaders laptop kon zetten, behoorden
voorgoed tot de verleden tijd. Ook had ik niet meer om de
twee balloons een woordenboek nodig. Paniek brak zelden uit.
Kortom, ik vond mezelf een redelijk goede vertaler geworden.
Maar schijn bedroog.
Want Spawn was andere koek, Spawn
was samen met Gen13 de eerste serie van Image die wij gingen
uitgeven en niets had mij ooit kunnen voorbereiden op het
werk van een verzameling omhooggevallen tekenaars die dachten
dat ze ook wel konden schrijven. Enkele van je collega's riepen
de assistentie in van familieleden, jeugdvrienden of willekeurige
zwervers voor de deur bij de supermarkt om de hoek. Dat was
stiekem best slim. Maar jij wilde daar niets van weten. Jij
had bij Marvel met Spider-Man alle verkooprecords gebroken.
In Nederland noemen we dat het Jan Smit-effect. Het is onvoorstelbaar
kut, maar het verkoopt als een trein.
En dus ging je zelf schrijven. Helemaal
alleen in je eentje, nu zonder kundige redacteur die je op
je fouten kon wijzen. Dan is zo'n beeldscherm ineens wel heel
groot, hè? Na een tijd lijkt het dan, of die cursor
steeds sneller knippert. Sneller en sneller, tot je hartslag
hetzelfde ritme aanneemt en voor je gevoel elk moment uit
je borstkas kan springen en tegen de muur te pletter slaat
in een fontein van bloed. Geef toe, dat is het gevoel. Hoe
ik dat zo goed weet? Simpel. Dat is hetzelfde gevoel dat ik
had toen ik die kerstvakantie ging zitten voor het vertalen
van je eerste delen Spawn. Ik heb zeker twee uur naar een
leeg beeldscherm zitten staren. Het had weinig gescheeld of
ik had de kalkoen uit het vriesvak gehaald en de nieuwe personal
computer aan gort geslagen.
Natuurlijk schept zoiets wel een band.
Bij Image ontdekte jij hoe moeilijk het schrijven van een
comic precies is en ik ontdekte bij mijn eerste Image serie
hoe moeilijk het vertalen van een comic precies is. Wij dachten
allebei dat we er al waren, ik vond mezelf een redelijk goede
vertaler, jij vond jezelf de beste schrijver van de wereld.
Maar we waren het bij lange na niet. Jouw Spawn is ook de
enige serie geweest waarvoor ik ooit een nummer opnieuw heb
moeten vertalen omdat de eindredactie de eerste poging broddelwerk
vond. Volstrekt terecht. Ik ging meer aandacht aan mijn werk
besteden, jij huurde later een co-schrijver in en zo werden
we samen beter.
Tussen ons gezegd en gezwegen, ik
heb veel respect voor je. Ik zie je als een lotgenoot. Wij
hebben samen een moeilijke periode meegemaakt waarin we op
onze tekortkomingen zijn gewezen en daar zijn we sterker uit
gekomen. Ja, ik mag je dan geregeld uitmaken voor talentloze
egotripper, maar dat is voor de vorm. Wat ik eigenlijk bedoel,
is: respect! Dat je dat weet.