Moest lachen om je mailtje van gisteren.
Heeft de baas van televisiezender Fox dat echt tegen je gezegd
toen je vorig jaar begon aan het tot mislukken gedoemde project
Firefly? Wat een trieste sukkel. Als iemand jou inhuurt voor
het bedenken van een nieuwe serie, weet je wat je in huis
haalt. Ik bedoel, je moet de laatste acht jaar op Mars hebben
gewoond (en wees eerlijk, wat heb je daar als mens nu helemaal
te zoeken?) als je niet weet dat de personages in jouw werk
belangrijker zijn dan de actie.
Met een paar miljard meer op mijn
bankrekening had ik die amateuristische bende bij Fox in één
klap opgekocht en had ik je carte blanche gegeven voor vier
extra seizoenen Firefly. Mij heeft de serie in het dozijn
afleveringen dat uiteindelijk is uitgezonden wél overtuigd.
Nu kom ik volgens de berekeningen van mijn accountant een
paar miljard tekort, dus voorlopig moet je het doen met de
bijdrage die ik heb geleverd toen ik de reeks op DVD kocht.
Van die aankoop heb ik geen spijt gekregen: de glimmende schijfjes
zitten permanent in mijn speler. Een vleugje Buffy, een toefje
Angel, maar met net even een onverwacht andere smaak.
Is dat ook wat we mogen verwachten
wanneer je begin volgend jaar van start gaat als schrijver
van New X-Men? Okay, het zijn vooralsnog geruchten en ik weet
dat je hier eigenlijk niet over mag praten vanwege de belangen
die anders verstrengeld raken, maar toch... ik vind het best
wel belangrijk om te weten. Ik ben namelijk zo bang, dat Marvels
hoofdredacteur Joe Quesada ook niet precies weet wat hij in
huis heeft gehaald. Dat Joe veel dommere dingen gaat roepen
dan die wandelende dasspeld bij Fox wanneer jij straks je
eerste script inlevert waarmee je direct je herkenbare stempel
op de serie drukt. Dat je voor hem niet meer dan een grote
naam bent en dat hij verbaasd opkijkt van een zesdelige verhaallijn
waarvan alleen in deel vijf wordt geknokt.
Onderschat daarnaast de impact niet
die de schrijfstijlen van je voorgangers hebben gehad op de
fans. Na de in statig Engels verpakte psychologische rauwkost
van Chris Claremont of de met taalkundige noviteiten doorspekte
bizarre ideeën van Grant Morrison is het toch wennen
als je Storm 'not so much' hoort zeggen (een uitdrukking die
tegenwoordig door zo veel mensen wordt gebruikt, dat je daar
geld voor kunt gaan vragen). Door heel het land zal een zucht
van verlichting klinken, maar omdat iedereen het nummer snapt,
wordt daar op internet niet vurig over gediscussieerd. En
zonder controverse geen hype. Joe zet je binnen zes maanden
aan de kant.
Daarom leek het mij een prima idee
als ik hem binnenkort de seizoensbox van Firefly te leen geef.
Dan weet hij in ieder geval wat hij in huis haalt en kun jij
te zijner tijd zonder compromissen het soort verhalen schrijven
waar je zo goed in bent. Okay, okay, 'als' je de nieuwe schrijver
wordt. Als.