Leuk stukje over de achtergronden
van je aftreden als directeur bij Marvel. Als je het vaak
genoeg leest, ga je het vanzelf geloven. Het is een kwaaltje
waar je de afgelopen jaren vaker aan hebt geleden en als ik
jou was, zou ik daar toch eens naar laten kijken. Weet je
zeker dat je geen familie bent van Jim Shooter? Als iemand
ooit in zijn eigen hype geloofde, was hij het wel. Die arme
drommel kon zichzelf zo goed voor de gek houden, dat hij nog
lachend aan de kaviaar stond, terwijl iedereen beneden al
toastte op zijn ontslag.
Toch heeft het iets dappers, dat je
zo vol overtuiging kunt volhouden dat je uit eigen beweging
van functie bent veranderd. Je superieuren zijn daar vast
in hun nopjes mee, want het scheelt een paar ton aan je gouden
handdruk. Enthousiast roep je dat jij je de komende maanden
volop gaat oriënteren op de vele nieuwe kansen en uitdagingen
die op je pad komen. Toegegeven, dat is een mooie manier om
te zeggen, dat je bruut bent weggepromoveerd naar een plek
waar je redactioneel geen vinger meer in de creatieve pap
hebt. De waarheid is gewoon dat je positie onhoudbaar was
en dat je de eer wel aan jezelf moést houden.
Over de eer aan jezelf houden gesproken,
gedurende het afgelopen weekend is de Nederlandse stripwereld
met een vergelijkbaar gevalletje geconfronteerd. Je weet nog
dat ik enkele jaren geleden, vlak na je aanstelling als de
nieuwe directeur, met je een lekkere zakenlunch had en vertelde
over de Stripdagen, die oergezellige beurs van internationale
allure? Die stripbeurs waar elk jaar de grootste namen uit
de Amerikaanse comicwereld opdoken, waar standhouders vochten
om de beschikbare ruimte en waar de vele bezoekers Oost-Europese
taferelen moesten overleven om überhaupt in de rij voor
de kassa's te komen? Het jaarlijkse evenement waar ik als
twaalfjarig jongetje aan verslingerd was geraakt en waaraan
ik mijn hart in bruikleen had gegeven?
Nou, anno 2003 is de internationale
allure teruggebracht tot de locatie: een themapark over de
oudheid. Nee, ik maak geen grapje. Een Romeins badhuis als
achtergrond voor wat vroeger de grootste stripbeurs van Nederland
was. Echt, serieus. De grootste namen uit de Amerikaanse comicwereld
zijn wijselijk thuisgebleven, de standhouders vonden het voor
vechten veel te koud en de rij met bezoekers die het park
uit wilden, was angstaanjagend groter dan de rij bezoekers
die het park in wilden. In een zelfbevlekkend persbericht
schrijft de organisatie over een geslaagde en knusse beurs.
Ik lees dat en vraag me af of wij wel naar dezelfde beurs
zijn geweest.
Hopelijk houden ze de eer uiteindelijk
alsnog aan zichzelf. Misschien kun jij de organisatie nog
handige tips geven over hoe je met je waardigheid intact kunt
aftreden en het aan de buitenwereld als een goede zaak kunt
verkopen. Hun telefoonnummer stuur ik je morgen per sms, maar
als je gaat bellen, moet je mijn naam verder niet noemen.
Dat zou zomaar averechts kunnen werken.