Gefeliciteerd met de geslaagde tegenaanval
die jullie bij DC de afgelopen weken hebben ingezet tegen
Marvel. Nou ja, tegenaanval? Zeg maar gerust een heuse coup!
Dankzij een aanzienlijke hoeveelheid zakken geld en listige
mailtjes hebben jullie, soms zelfs zonder dat jullie concurrent
aan de andere kant van Manhattan ook maar iets wist, bijna
alle grote namen weggekaapt. De champagnestemming bij jullie
op het hoofdkantoor is ongetwijfeld zo groot, dat de glazen
niet aan te slepen zijn.
Zit ik ver naast de waarheid als ik
zeg dat je tegenwoordig elke dag met een gevaarlijk brede
grijns naar je werk gaat? Nee, hè? Het moet toch een
heerlijk gevoel zijn, dat je aan het hoofd staat van zo'n
redactie. Jammer dat Brian Michael Bendis en J. Michael Straczynski
als enige schrijvers de aanbiedingen hebben afgeslagen. Aan
de andere kant, iemand die uit vrije wil blijft werken voor
een uitgeverij die wordt geleid door een mediageile machtsrukker
als Bill Jemas en een inhoudsloze slappe zak als Joe Quesada,
verdient gewoon niet beter. Als ze volgend jaar huilend op
hun besluit terug komen, mogen ze eerst flink door het stof
kruipen.
De euforie moet trouwens niet té
groot worden. Natuurlijk is het briljant dat Quesada volgens
de geruchten door Grant Morrison de huid vol is gescholden
met een paar stevige en hartgrondige fuck you's, maar het
aantrekken van zo veel grote namen houdt een niet te onderschatten
risico in. Kijk, grote namen hebben namelijk grote meningen
en die uiten ze wanneer dat kan. Neem alleen al de creatieve
zwaargewichten waarmee volgend jaar de drie maandelijkse comics
over Superman worden opgepoetst. Weet waar je aan begint!
Je moet niet raar opkijken als een paar maanden later blijkt,
dat in de serie van Greg Rucka niemand ooit meer een superheldenkostuum
aan heeft en dat in Brian Azzarello's serie uitsluitend grove
misdaadverhalen worden verteld.
Okay, misschien kun je daar nog mee
leven. Verandering van spijs doet immers ook in de wereld
van Superman goed eten. Maar Chuck Austen als de nieuwe schrijver
van Action Comics? Het kan toch niet anders dan dat je net
zestien glazen champagne achterover had geslagen toen je de
handtekening onder dat contract krabbelde? Ik voorspel je
nu alvast dat deze ongeletterde brokkenpiloot binnen tien
nummers zover is, dat Lois Lane naast haar huwelijk met Clark
Kent ook heimelijk verliefd is op Jimmy Olsen, een affaire
heeft met haar baas Perry White en in het Witte Huis allerlei
heftig sadomasochistische spelletjes speelt met president
Lex Luthor.
Mocht dit betekenen, dat Chuck stopt
als schrijver van Uncanny X-Men bij Marvel, bereik je bovendien
een averechts effect. Fans van die serie zullen je dankbaar
zijn en Bill en Joe laten de champagne bubbelen. Marvel hangt
murw in de touwen, maar in plaats van de genadeslag komen
jullie met een sprankje hoop. Eigenlijk heel gemeen, want
nu komt de klap des te harder aan wanneer jullie volgende
week de exclusieve contracten voor Mark Millar en Bryan Hitch
bekendmaken!