Wil je me niet meer in het holst van
de nacht wakkerbellen? Een telefoontje in de kleinste uurtjes
betekent doorgaans slecht nieuws, vandaar dat ik gisteren
met lood in de armen de hoorn van de haak trok. Allerlei scenario's
stuiterden hoorndol door mijn kop. Een lieve vriendin die
door een bierdrinkende maniak op de snelweg aan flarden is
gereden? Een oom die onverwacht het tijdige voor het eeuwige
heeft verruild? Eigenlijk was het rouwproces al begonnen toen
ik vroeg met wie ik sprak.
Daarom reageerde ik nogal kribbig
toen bleek dat jij het was. Het duurde overigens even voor
ik het doorhad, want door al dat gejank klonk je redelijk
nasaal en wees eerlijk, zelfs helder van geest ben je niet
altijd coherent. Kijk, ik snap dat je behoefte had aan een
gewillig oor, maar je had moeten weten dat ik om drie uur
's nachts liever niet voor maatschappelijk werker speel. Wanneer
je wilt uithuilen, doe je dat tijdens kantooruren en ga je
me zeker niet storen terwijl ik in bed droom over de politieke
machtsstrijd binnen de LPF, het spaarloon en de tariefverhogingen
bij de Nederlandse Spoorwegen.
Bovendien moet je niet zeiken. Had
ik je niet vooraf gewaarschuwd? Had ik je niet zowel schriftelijk
als elektronisch verteld dat het beter zou zijn als je dit
jaar de comicbeurs in San Diego niet zou bezoeken? Natuurlijk,
je hebt weer eens een uitgeverij opgestart, je hebt gekke
Mark dusdanig dronken gevoerd dat hij een paar verhalen voor
je schrijft en je brengt over een maand of twee een nieuwe
Youngblood comic uit, dus wil jij je neus aan het publiek
laten zien. Het probleem is, dat het publiek liever helemaal
niets meer met jouw neus te maken heeft. Dat is niets nieuws,
dus dan moet je niet klagen dat het gros van de bezoekers
jouw stand vier dagen heeft gemeden als de vlektyfus.
Tussen je gehuil en het moment dat
ik de hoorn op de haak flikkerde, ving ik ook iets op over
'pesten.' Ik heb even bij wat van je collega's rondgevraagd
en inderdaad, het schijnt dat je vooral in het weekend belaagd
bent door bijdehante tieners die je lastigvielen met vervelende
vragen als, 'Tekent u in het echt net zo kut als in de comics?'
en 'U was toch een afgewezen creatie van John Byrne?' Niet
zo leuk voor jou, maar ik vind het best humor. Om maar te
zwijgen over dat ene meisje dat je om een schets van Batman
vroeg en na iedere poging verkondigde dat het leek op de Teletubbies.
Volgend jaar als bezoeker? Lijkt me wel zo verstandig.
Omdat ik me toch schuldig voel over
hoe ik je telefonisch heb behandeld, weet ik het goed gemaakt:
jij komt volgende maand naar Nederland voor de Stripdagen.
Ik vertel nog niet wat daar gaat gebeuren, maar ik hoop dat
je van eieren en rotte tomaten houdt.