Zoals je in mijn fax van vorige week
hebt gelezen, is Nederland een beetje in de war. Ons oudste
koninklijke welpje gaat trouwen met de dochter van een Argentijnse
oud-politicus die in het verleden als een braaf baasje onder
een koelbloedige dictator heeft gediend. Over die moeder hoor
je wel opvallend weinig. Ik wil niets suggereren, maar het
kan geen toeval zijn dat ze daar in Argentinië niet vies
zijn van een grappig verdwijninkje hier en een vrolijk vermissinkje
daar.
Hoe gek de gemiddelde Nederlander
nu ook is, de golf van koningsgezindheid verbleekt bij de
stunt die Joe je afgelopen week heeft geflikt. Dat jij er
met open ogen intrapt, kan ik nauwelijks bevatten. Eerst maken
ze je bij Marvel lekker met het nieuws dat die oude Captain
Britain comics van je eindelijk in een mooie bundel worden
herdrukt, dan blijkt dat ze per ongeluk de pagina met de voor
jou zo belangrijke copyrights hebben vergeten, vervolgens
voert Joe een knap staaltje slijmen ten tonele en jij slikt
alles als zoete koek. Als ik jou van twee hoog naar beneden
sodemieter en mijn excuses aanbied, verklaar je me toch ook
voor gek?
In eerste instantie had je de juiste
toon te pakken. Toen je zag dat Marvel niet de juiste copyrights
had vermeld, ontstak je in de voor jou zo typerende woede.
Vermaak! Stampvoetend kondigde je aan dat je nooit maar dan
ook nooit meer voor Marvel zou werken. Kijk, dan sta je ergens
voor. Vind ik goed. Helaas laat jij je een dag later inpakken
door Joe, de zelfgekroonde koning Hype, die op een ronduit
gênante manier zijn oprechte verontschuldigingen aanbiedt.
Dat had ik nou het moment gevonden om die fax van mij over
onze kroonprins erbij te pakken en Joe's excuses af te doen
als 'een mening.' Maar helaas, je hapte toe. Daar gaan je
principes. Gelukkig is het niet te laat. Je kunt nog terugslaan.
Vanaf vandaag bel jij Joe iedere nacht
om halfdrie wakker. Vanuit Engeland. Liefst op zijn kosten.
Als hij dan met een slaperig hoofd vraagt waar jij in godsnaam
het gore lef vandaan haalt om hem midden in de nacht uit bed
te bellen, zeg je luchtig, "Oh, ik had niet aan het tijdsverschil
met Amerika gedacht. Mijn oprechte excuses." En dan ophangen.
Houd dat een dagje of tien vol en ik verzeker je dat je Joe
breekt. Ik heb dit trucje niet zo lang geleden ook al aan
Neil voorgesteld en ik heb me laten vertellen dat Todd momenteel
vaste klant is op de psychiatrische afdeling. Kortom, het
werkt gegarandeerd.
Daarna is Joe simpelweg jouw bitch.
Hij doet wat jij wilt en hij laat wat jij verbiedt. Meer royalty's
voor je oude werk? Komt voor elkaar. Een goede knip- en scheerbeurt?
Maar natuurlijk. De mogelijkheden zijn eindeloos. Denk erover
na, dan babbelen we volgende week onder het genot van een
kopje thee verder.
PS. Je inschrijfformulier voor Bad
Writer 2 is binnen.