Sinds het vertrek van Joss Whedon
vormen de nachtelijke uurtjes op de Bad Writer loft het toneel
voor precies het soort dramatiek waar de producenten hun vingers
bij aflikken. Craig Thompson staat er nu immers alleen voor.
Het gebeurt regelmatig dat hij zomaar wakker schrikt en een
kwartier lang niets anders dan piepend 'doot doot' kan uitbrengen.
Dat zijn de goede nachten. Op de slechte nachten kan Craig
helemaal niet slapen.
Vannacht is het weer eens zover. Met
zijn benen opgetrokken en drie extra dekens om zich heen geslagen
zit hij in het hoekje van het slaapvertrek. Een paar meter
verderop, waar het bed van Robert Kirkman staat, ziet hij
zo af en toe twee rode puntjes oplichten. Twee rode ogen die
hem aankijken en overal volgen, waar hij ook gaat. Het zilveren
maanlicht valt door de ramen en in de weerkaatsing ziet hij
dat Robert breeduit naar hem grijnst.
Craig trekt snel de dekens over zijn
hoofd. Hij gelooft nog steeds, dat hij onzichtbaar is als
hij de anderen niet ziet. Dan spot hij een zachte gloed aan
de andere kant van de slaapruimte. Voorzichtig duwt hij de
dekens weg. Daar zit J. Michael Straczynski, op zijn knieën,
de ogen dicht. Op de grond brandt een kaars. Als Joseph een
gekromd mes tevoorschijn haalt en deze over zijn arm beweegt,
springt Craig overeind en vlucht hij naar de badkamer.
Net halverwege struikelt hij en voor
hij het weet, ligt Craig languit op Becky Cloonan. Craig verontschuldigt
zich, maar Becky reageert niet. Ze draagt oordopjes. Dat is
ook het enige wat ze draagt; iets wat Craig langzaamaan beseft.
Zijn excuses blijven hangen in zijn keel en hij kijkt vooral
niet naar de weldaad aan vrouwelijke rondingen. Althans, hij
doet een poging. Becky trekt de wenkbrauwen op. "Weet
je," zegt ze, terwijl ze de gele dopjes uit de oren haalt,
"ik ga jou in het vervolg gewoon Craig Wood noemen."
Craig bloost en valt spontaan flauw.
"Hey!" klinkt het. Craig
voelt hoe iemand hem uitgebreid in zijn gezicht slaat. Als
hij de ogen opent, herkent hij het ongeschoren hoofd van Ed
Brubaker. "Je moet je niet gek laten maken door die meiden,
hè?" gaat Ed verder. "Je moet ze kort houden.
Dan respecteren ze je. Meiden vallen voor stoere kerels zoals
wij." Ed bestudeert Craig. "Nou ja, zoals ik."
Craig krabbelt overeind, waarna hij Ed bij zich vandaan duwt.
Prompt botst hij tegen de rug van Brian Reed. "Sorry,
Brian," mompelt Craig. "Voor de tigste keer,"
briest Brian, "het is Brian Michael Reed! Hoe moeilijk
kan het zijn? Moet ik het voor jullie opschrijven?"
"Nee!" klinkt het uit de
kelen van alle overige bewoners van de loft.
"Brian Reed," fluistert
Frank Miller met een raspende stem, "vijfendertig jaar,
kan zelfs zijn naam niet schrijven zonder dat hele volksstammen
zelfmoord willen plegen, fantaseert over homo-erotische ontmoetingen
met zijn afgod Brian Michael Bendis." Ineens valt iedereen
stil. Craig ziet een kans en duikt de badkamer in.
Helaas, ook hier is hij niet alleen.
Marjorie Liu zit met haar benen over elkaar op de rand van
de badkuip, terwijl Mark Millar zijn tanden poetst en haar
via de spiegel aankijkt. "Kom op, Angelina," smeekt
Mark. "Doe het voor mij. Stap nog één keertje
naakt uit het bad en loop dan heupwiegend de deur uit. Ben
je dan niet trots op je tatoeages?" Met nauwelijks verborgen
afschuw blaast Marjorie een pluk haar weg uit het gezicht
en ze duwt Mark de badkamer uit. Daarbij stoot ze tegen Craig.
Huilend stort hij op de grond.
"Oh, poepie!" Marjorie rent
op Craig af, helpt hem op de badrand en aait over zijn hoofd.
"Je bent ook zo gevoelig, hè? Voor jou wil ik
best een keer naakt uit het bad stappen, hoor." Craigs
ogen lichten op. Tussen drie snikken door kijkt hij Marjorie
aan. Hij legt zijn handen in die van haar en vraagt, "Raina?"
Wat Craig en Marjorie niet weten,
is dat David Lapham zich al aan het begin van de nacht had
opgesloten in de douchecabine. Hij zet de cabinedeur op een
kiertje, gluurt naar buiten en haalt een pen uit zijn nachthemd.
"Mijn hele leven verzin ik met pijn en moeite allerlei
ranzige shit," mompelt hij in zichzelf, "maar hier
ligt het gewoon voor het oprapen! Gratis! Ik had me veel eerder
moeten opgeven!"