Voor het derde achtereenvolgende jaar
heeft de interactieve reality soap Bad Writer grenzen verlegd
op het gebied van wansmaak, gebrek aan creativiteit en verontrustende
onkunde. Vier maanden lang hebben twaalf schrijvers de harde
realiteit van het werken op een bullpen in het hartje van
Manhattan moeten doorstaan, met aan de finish voor de winnaar
een cheque ter waarde van vijf miljoen dollar.
Bijna was het er niet van gekomen.
Na het tweede seizoen Bad Writer leek een derde jaar een redelijk
onmogelijke opgave, vooral omdat de bekendste schrijvers al
hun opwachting hadden gemaakt. Toch waren in de tussentijd
enkele nieuwe 'talenten' opgestaan, dus toen ik na een reeks
controversiële actuele columns plotseling de ruimte had,
heb ik die kans met beide handen gegrepen. Het gevolg: ad
hoc geschreven afleveringen, weinig voorbereiding en misschien
juist daarom soms een komische ingeving.
bw3:
the bullpen :: annotaties
Voorop stond, dat het derde seizoen
Bad Writer niet zo grof en plat moest worden als seizoen twee.
Dat neemt niet weg, dat elke aflevering wederom was doorspekt
met inside jokes, verwijzingen en bizarre anekdotes. Op deze
plek volgt per week de relevante achtergrondinformatie.
week 1
De keuze voor Jamie S. Rich als presentator
ligt voor de hand in het licht van zijn betrokkenheid bij
de door website Comic Book Resources georganiseerde wedstrijd
Comic Book Idol. Jamie, hoofdredacteur bij Oni Press, heeft
nooit de publiciteit geschuwd, ook niet vroeger als redacteur
bij Dark Horse.
De 'slaafse hoofdredacteur' waar Bill
het over heeft, is een verwijzing naar Joe Quesada. Bill heeft
hem bij Marvel Comics binnengehaald en vooral in het jaar
2003 is het beeld ontstaan dat hij slechts Bills fouten mocht
goedpraten.
Stans anekdote over waarom de Hulk
vroeger grijs was, is bijna rechtstreeks overgenomen uit de
parodie op het audiocommentaar bij de dvd van de film Hulk,
een column die de afgelopen zomer op deze site heeft gestaan.
Het filosofische gehalte van Davids
gedachtekronkels is niet overdreven. In zijn comics, waaronder
de in oosterse filosofie ondergedompelde titel Kabuki, worden
veelvuldig existentiële vraagstukken aangehaald.
week 2
De door Bill genoemde serie Ultimate
Boner als een volwassen variant op Jeffs eigen Bone is verzonnen,
doch niet zo vergezocht. Onder het regime van Bill is van
steeds meer series een Ultimate-variant verschenen en is Marvel
Max als imprint voor volwassenen gelanceerd.
Chucks ideeën voor Action Comics,
een serie die hij in 2004 voor DC Comics gaat schrijven, zijn
gebaseerd op de verhalen die hij voor Uncanny X-Men schrijft.
Voor veel lezers moet het een nachtmerrie zijn dat Chuck ook
de wereld van Superman omtovert in een soap opera waarin iedereen
het met iedereen doet.
"Lezers interesseren me geen
hol," roept Chuck, wat een parafrase is van wat hij in
interviews heeft gezegd. Hij heeft zijn eigen beeld over wat
een goede comic maakt. De mening van zijn lezers telt nauwelijks.
Colleen heeft voor de DC comic Orbiter
met Warren Ellis samengewerkt en de overige opmerkingen zijn
een voorbeeld van interne continuïteit. Warren was in
het eerste seizoen Bad Writer zelf deelnemer en alles wat
hem toen niet zinde, vond hij 'voor mietjes.'
week 3
De ruzie tussen Bill en Grant is gebaseerd
op geruchten over een soortgelijke ruzie die Grant tijdens
de stripbeurs in San Diego zou hebben gehad met Joe Quesada.
Deze zomer heeft Grant zijn overstap naar DC aangekondigd,
terwijl hij volgens Joe had beloofd dat hij langer bij Marvel
zou blijven.
"Bill vond dat ik niet genoeg
porno in The Eternal stopte," jammert Chuck. Het is een
mening die verder niet veel lezers hebben gedeeld, want de
expliciete scènes in de Marvel Max comic genaamd The
Eternal hebben voor zeer veel controverse gezorgd.
Het attachékoffertje van Brian
is een overduidelijke verwijzing naar de koffers uit zijn
door DC uitgegeven misdaadcomic 100 Bullets. Hoofdpersonages
in die serie krijgen van een mysterieuze persoon een attachékoffertje
met honderd ontraceerbare kogels.
week 4
"Godsamme, man, in de tijd dat
je die zin uitspreekt, heb ik vijftien pagina's af!"
Of Jeph zijn scripts zo snel schrijft, is niet bekend, maar
het is een feit dat een comic van Jeph doorgaans binnen een
paar minuten gelezen is.
Het 'anatomisch correcte poppetje
van de Hulk' waar Gail het over heeft, is niet uit de duim
gezogen en heeft het nieuws op meerdere websites gehaald.
De interne continuïteit van Brians
attachékoffertje wordt hier versterkt. Het idee van
hypnose en activering van het onderdrukte geheugen door middel
van een bepaald sleutelwoord komt eveneens voor in de serie
100 Bullets, al heeft het daar geen directe link met het koffertje
zelf.
week 5
Hoewel een kaalgeschoren hoofd echt
geen garantie is voor een succesvolle carrière, is
het aantal populaire schrijvers dat het scheermes hanteert
flink gestegen. Zoals Fabian Nicieza ooit zei in een interview
voor deze site, "the editorial vogue is to hire young,
cool, bald writers."
De verwijzingen naar Brian Michael
Bendis en Alan Moore vormen opnieuw een interne continuïteit.
Brians opmerking over signeersessies is afkomstig uit het
eerste seizoen Bad Writer, terwijl de haargroei van Alan een
grote bron van hilariteit was in het tweede seizoen.
Het in real-time volgen van Bill op
het toilet is een parodie op de televisieserie 24, waarin
alle personages vierentwintig uur lang in real-time worden
gevolgd, maar waarin je nooit iemand naar het toilet ziet
gaan. Eigenlijk zou elk seizoen van 24 minstens één
aflevering moeten hebben waarin hoofdrolspeler Kiefer Sutherland
een kwartier op de pot zit.
"Ik weet niet uit mijn hoofd
wat ons officiële beleid is. Zijn we deze week nou wel
of geen vrienden met Rob?" De afgelopen tien jaar is
Rob Liefeld meerdere malen persona non grata geweest bij Marvel.
Nu hij weer covers tekent, lijkt alles voorlopig bijgelegd.
week 6
Bill benadrukt dat hij aan de wieg
heeft gestaan van successen als Ultimate Spider-Man en Wolverine:
Origin. Daarbij wordt zijn inbreng nogal overdreven, want
in feite heeft hij nooit meer bijgedragen dan het idee voor
deze comics. Van het schrijven van goede scripts heeft hij
geen kaas gegeten, getuige zijn werk voor de geflopte Marvel
miniserie Marville.
"Na die film snapte al niemand
meer of het nu Bruce Banner of Krenzler was. Eric Bana zit
daar nog steeds voor in therapie!" is weer een verwijzing
naar de column in de vorm van het audiocommentaar bij de dvd
van de film Hulk. Daar raakte acteur Eric Bana in de war van
de verschillende achternamen.
week 7
Het gebruik van een weblog als vormexperiment
is geïnspireerd door een soortgelijk experiment dat Gail
voor de website van Comic Book Resources heeft uitgevoerd.
Het was de ideale vorm voor de column in de week dat het nieuws
over Bills aftreden als directeur bij Marvel bekend werd gemaakt.
"John Byrne gebeld met vragen
over latente homoseksualiteit," haakt in op de eigengeslachtelijke
voorkeuren die John Byrne vorig jaar in Bad Writer 2 heeft
vertoond. Overigens is de bewering dat John homo zou zijn
geheel verzonnen.
Het plaatje van een opgestoken middelvinger
dat Bill via de mail van Grant ontvangt, is afkomstig uit
Grants DC miniserie The Filth.
De stilte van Joe Quesada na het aftreden
van Bill was tekenend voor de situatie bij Marvel. Het heeft
relatief lang geduurd voor het is gekomen tot een officieel
persbericht en een verklaring van Bill zelf.
week 8
Jamie's gebruikelijke excuus dat Oni
Press uitgever Joe Nozemack op sterven na dood is, verwijst
naar de spoedoperatie die Joe in de eerste helft van 2002
heeft moeten ondergaan. Jamie heeft kort daarna in een open
brief de lezers van deze gebeurtenis op de hoogte gesteld.
Brian en Greg schrijven beide misdaadcomics
en weten beroepshalve relatief veel over hun vakgebied. Dat
ze dus ook meteen alles weten over het doden van anderen en
de werking van vuurwapens is echter speculatie, al werken
ze graag mee aan het in stand houden van hun 'ruwe' reputatie.
"Kan Stan wel dood?" is
een overdreven vraag, maar het is een feit dat Stan één
van de laatste grote namen van zijn generatie in de comicwereld
is, die bovendien op meerdere vlakken actief is. Hij schrijft
nog comics, is niet vies van gastrollen in superheldenfilms
en zegt zelden 'nee' tegen interviews.
week 9
Gails gevoel voor absurde humor en
gekkigheid is deels gebaseerd op de vaak komische comics die
ze schrijft, in het bijzonder Deadpool en Agent X, maar ook
op het beeld dat van haar ontstaat op haar eigen forum bij
de website van Comic Book Resources.
Over Grant en zijn wilde verhalen
over buitenaardse wezens is in het tweede seizoen van Bad
Writer al wat vermeld. Het onderwerp keert veelvuldig terug
in zijn werk, waaronder in de DC titel The Invisibles.
Het verschijnen van de Marvel miniserie
Hulk: Gray had niet beter getimed kunnen worden in het licht
van Stans als rode draad opgevoerde obsessie met het vertellen
van zijn anekdotes over de huidskleur van de Hulk. Deze grap
is trouwens dankbaar geleend van messageboardbezoeker Tim.
week 10
Ravage 2099 is een door Stan geschreven
en snel weer stopgezette comic van begin jaren negentig, die
deel uitmaakte van een reeks Marvel titels die zich in het
jaar 2099 afspeelde.
"Stel nou, dat het niet hypothetisch
zou zijn," is een heerlijk tegenstrijdige kreet die afkomstig
is uit de theatershow 'Dat Dan Weer Wel' van cabaretier Hans
Teeuwen.
"Nu! Even! Niet!" is de
gevleugelde kreet uit een reclame voor Cup-a-Soup.
Kurts voorliefde voor voetnoten, verwijzingen
naar obscure personages uit een lang vergeten verleden en
een strakke continuïteit zijn gebaseerd op de waarheid.
Bij Marvel is eind jaren negentig een script van Kurt gepubliceerd
in de special Avengers Rough Cut, waaruit duidelijk wordt
dat hij ofwel een grote database bijhoudt ofwel een verbluffend
goed geheugen heeft. Of beide.
week 11
Net als het verschijnen van de miniserie
Hulk: Gray en het aftreden van Bill is het aangekondigde vertrek
van Jamie als hoofdredacteur bij Oni een kwestie van gelukkige
timing. Niet eerder kwamen de deelnemers zo nadrukkelijk in
het nieuws als gedurende dit jaar.
'Fuck continuity' is een uitspraak
die Grant op het lijf is geschreven. Toen hij als schrijver
van de Marvel comic New X-Men werd binnengehaald, heeft hij
aangegeven dat hij goede verhalen wil schrijven en dat hij
zich niet primair druk wil maken om de vraag of alles wel
past binnen de continuïteit.
"Is het waar dat je een verhouding
hebt met Chynna Clugston-Major?" is de vraag aan Jamie.
Het antwoord is 'nee,' maar het kan niet worden ontkend, dat
veel makers onder de indruk zijn van Chynna's charmes.
week 12
Dat Gail haar handen in de vorm van
een pistool vouwt en de denkbeeldige trekker overhaalt, is
een concept dat is overgenomen uit de film Phileine Zegt Sorry,
waar hoofdrolspeelster Kim van Kooten geregeld hetzelfde doet,
zij het dan uitsluitend in de richting van mannen.
Het gebruik van 'cloaca' als het toverwoord
waardoor de eerder door Brian gehypnotiseerde deelnemers zich
alles kunnen herinneren, is een toepasselijke variant op de
in de comic 100 Bullets gebruikte term 'Croatoa.'
De smalle treden van de trap bij Midtown
Comics in New York City zijn niet verzonnen. Voor iemand met
een schoenmaat groter dan 43 is beklimmen en afdalen van deze
smalle trap een lastige hindernis.
"Ik zweer je, zelfs Michael Turner
zit steviger in elkaar," is opnieuw een vorm van interne
continuïteit. In het tweede seizoen van Bad Writer was
Michaels lichamelijke gesteldheid (en het schromelijk overdrijven
daarvan) een telkens terugkerende grap.
Chucks aanvaring met een lastige klant
is in ruwe vorm gebaseerd op een sketch uit het eind jaren
tachtig uitgezonden radioprogramma Binnenlandse Zaken van
de TROS.
week 13
"Dat jij dan de gehele uitzending
achter me aan loopt en waar nodig de kijkers van relevante
voetnoten voorziet?" is een vraag die bij Kurt past,
zeker nu bij Marvel een beleid wordt gevoerd, waarbij in het
kader van de toegankelijkheid geen voetnoten meer in de comics
worden vermeld.
De Jack Kirby en Stan Lee borstbeeldjes
bestaan echt. Beide hebben onlangs in de bestelgids Previews
gestaan en de door Chuck aangehaalde teksten zijn echt als
advertentietekst gebruikt. Ook de afmetingen zijn juist. Met
dank aan messageboardbezoeker Sven voor het onder de aandacht
brengen van deze pagina's uit Previews.
'Excelsior' is de lijfkreet van Stan,
maar die is zo bekend en ligt zo voor de hand, dat het gedurende
het seizoen spaarzaam is gebruikt.
Het artikel uit Entertainment Weekly
is als vanzelfsprekend nep. Toch zijn de lay-out, de kleuren,
de gebruikte lettertypes en de schrijfstijl zo veel mogelijk
in overeenstemming gebracht met het Amerikaanse weekblad.
De foto die bij het artikel is gebruikt, is daadwerkelijk
van Midtown Comics.
week 14
De grap dat de filmtitel Kill Bill
verwijst naar het aftreden van Bill als directeur bij Marvel
is intussen zo vaak gebruikt, dat het achterhalen van de bedenker
een onmogelijke taak is. Toch moest de grap een plek in dit
seizoen van Bad Writer krijgen, al was het alleen omdat de
deelnemers dan een bezoek konden brengen aan de reusachtige
AMC bioscoop aan 42nd Street.
In de bioscoop treft Stan een man
met een zwaar Brits accent die vindt dat anekdotes voor mietjes
zijn. Wederom interne continuïteit, want dit is een kort
gastoptreden van oud-kandidaat Warren Ellis.
week 15
Chucks halsbrekende toeren bij het
schrijven van scripts zijn fictief. Toch zou het een verklaring
zijn voor zijn hoge werktempo: hij werkt aan bijna net zo
veel verschillende comics als creatieve duizendpoot Brian
Michael Bendis.
"Van het moment dat hij de comics
opensloeg tot het moment dat hij ze dichtsloeg, heeft hij
in een deuk gelegen." Dit is een parafrase van een vrij
bekend citaat van Groucho Marx, dat luidt, "From the
moment I picked up your book until I laid it down, I was convulsed
with laughter. Some day I intend reading it."
Het nieuws over het aantrekken van
Chris Claremont als Chucks opvolger bij Uncanny X-Men is een
laatste voorbeeld van prima timing.
week 16
Wanneer Bill per telefoon praat met
Brian Michael Bendis, maakt Brian een opmerking over pornosites
die niet eens zo onwaarschijnlijk is. Op de lange brievenpagina's
van zijn Image comic Powers maakt Brian veelvuldig grappen
over internetporno en wekt hij graag de schijn dat hij de
gehele dag niets anders doet dan het bezoeken van dergelijke
sites.
Al overdrijft Stan zijn connecties
in Hollywood, het is waar dat hij de door hem genoemde filmmakers
kent. Hij had een bijrol in Kevin Smiths film Mallrats en
speelde kleine rolletjes in de superheldenfilms X-Men, Spider-Man
en Hulk.
week 17
"Kan ik eindelijk fatsoenlijk
naakte vrouwen tekenen!" roept Chuck. Vandaag de dag
mag Chuck dan vooral comics schrijven, niet zo lang geleden
was hij tevens als tekenaar actief. De manier waarop hij voor
comics als Elektra en U.S. War Machine vrouwelijke personages
tekende, heeft kritiek opgeleverd.
Het is de vraag of helemaal niemand
Bill meer wil kennen na zijn publiekelijke afgang. Wat niet
kan worden ontkend, is dat de laatste tijd weinig tot niets
meer van hem is vernomen. Begin 2004 eindigt bovendien de
mede door hem geschreven Marvel serie Namor.
"Met dit geld koop ik iedereen
om en kan ik elke comic schrijven die ik wil." Bewijs
bestaat niet, maar kwade tongen beweren, dat Chuck zijn klusjes
als schrijver bij Marvel heeft gekregen dankzij zijn connecties.
Nee, ik heb geen verhouding met Gail.
Iets met de wens, de vader en de gedachte. En een beetje zelfspot
aan het eind van een lang seizoen dwaze grappen en grollen.
bw3:
the bullpen :: testbeeld
Daarmee zit het derde seizoen van
Bad Writer er definitief op. Het was een seizoen vol deadlinestress,
niet in de laatste plaats vanwege het toevoegen van de Bad
Writer comic. Alle stijlvormen, experimenten en extraatjes
lijken nu volledig uitgeput, vandaar dat het niet zal komen
tot een seizoen vier.
Of toch? Wie weet staat over vijf
jaar een nieuwe generatie schrijvers op die smeekt op een
stevige persiflage. Kortom, zeg nooit 'nooit!'