Terwijl de overige bewoners van het
bw:2 huis zondag op één oor liggen, sleurt Alan
Moore zijn koffers de trap af. De dag ervoor is bekendgemaakt
dat hij met zeven stemmen meer dan John Byrne is weggestemd,
hetgeen voor hem reden is voor een uitstekend humeur. Zachtjes
neuriet hij een slaapliedje en na elk couplet eindigt hij
opgewekt met "Bigjobs!"
Met Alans vertrek wordt het rustig
in huis. Devin Grayson en Drew Hayes hadden al een tijdje
een slaapkamer voor zichzelf en na vandaag ligt ook John er
alleen voor. Voor Michael Turner is nooit een bed vrijgemaakt.
Hij neemt genoegen met de bergruimte. Dat past makkelijk.
Als hij zijn houten benen, zijn hoofd en zijn kunstarmen afdoet,
kan hij zelfs in het vriesvak. Sinds hij heeft ontdekt dat
Drew 's nachts de koelkast plundert, waagt hij zich daar niet
meer aan. Vorig jaar heeft hij drie uur achter een hond aan
gerend die zijn kunstheup aanzag voor een biefstuk en dat
was gênant zat.
Voor Alan wordt geen taxi besteld.
Hoeft niet. Althans, dat is wat de crew ervan maakt, want
hoewel achter de schermen wordt gewerkt aan een Alan Moore
woordenlijst, kan niemand een touw aan de zondvloed van het
Britse brabbeltaaltje vastknopen. De manier waarop hij "Ach,
c'na flitty-flitty!" zegt, laat echter weinig aan de
verbeelding over.
Later die middag trommelt Devin de
anderen bij elkaar. "Wat ik hier in mijn handen heb,"
wijst Devin op de stapel papier, "is een roleplaying
game waar ik de afgelopen drie maanden dag en nacht aan heb
gewerkt. Het rollenspel van Spider-Man the Movie!" De
reacties zijn positief. Waar de film in Amerika bijna een
maand in de bioscopen draait, moet Nederland weken wachten,
dus het voorproefje komt als een geschenk uit de hemel. John
vraagt zich af welke continuïteit voor de game is gebruikt,
Drew haalt watertandend een grote zak popcorn uit zijn broekzak
en Michael stoot Devin aan, "Kun je vertellen welke toetsencombinaties
ik moet gebruiken voor de fatalities?"
Devin verdeelt de rollen. Als Michael
hoort dat hij Peter Parker is, moppert hij dat hij geen nerd
is, Drew mag Harry Osborn zijn en John schikt zich in zijn
rol als Norman Osborn, "Als ik voorop mag stellen dat
hij fucking hetero is!" Drew haalt zijn neus op, "Heb
je dat nichtenpak van de Green Goblin goed bekeken? Wat een
ouwe homo, man!" Johns opmerking dat de Goblin in de
continuïteit van Chapter One een fulltime hetero was,
wordt door iedereen genegeerd. Devin tikt subtiel met haar
vinger tegen haar voorhoofd.
"Goed," steekt Devin van
wal, "we staan aan het begin van een spannend avontuur
dat ik nauwkeurig heb verdeeld over ruim zeshonderd pagina's
aan uitgebreide beschrijvingen, ontmoetingen en confrontaties
op alle locaties uit de film." Een viertal twintigzijdige
dobbelstenen (die Alan na lang jengelen van Devin eindelijk
uit zijn baard heeft gevist) rolt over de tafel. Het trio
schrijvers kijkt toe. "Ik begroet Harry," begint
Michael. "Ik pak mijn lipgloss," zegt Devin. "Ik...
eh..." twijfelt Drew.
"Ik vermoord Peter."
"Slimme zet, zoon," glimlacht
John.
"Wa-- wat heb ik je misdaan?!"
stottert Michael.
"Bek houden, je bent dood,"
bijt Drew hem toe. "Bovendien haat ik geen individuen,
ik haat iedereen."
Ze doet erg haar best, maar Devin
kan haar ongeloof niet verbergen. Driftig bladert ze door
haar paperassen. "In tranen ren ik op Harry af en grijp
hem bij de schouders." John twijfelt geen moment, "Ik
pak een pompoenbom en knal Mary Jane aan stukjes."
"Briljant, pa," juicht Drew.
"Voor hetzelfde geld had die kutspin háár
gebeten. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn."
Michael en Devin kijken met open mond
toe hoe Drew en John de keuken opzoeken. Ze horen hoe de twee
in een overwinningsroes plannen smeden om ook Peters tante
May te martelen, als plotseling de reiswekker van Alan tjirpt.
"Ah," klinkt het opgewekt, "de planeten staan
op de juiste plek." Sneller dan het menselijk oog kan
waarnemen, pakt hij zijn koffers en vouwt hij zichzelf in
zijn baard. "Yings, yow graley yin!" En dan verdwijnt
ook de zwaaiende hand in het niets.
Na tien minuten apathische stilte
kijken Michael en Devin elkaar aan. "Wat de fuck was
dat?!"